Więzy te łączyły tych, którzy je na siebie nakładali na całe życie, zapewniając im moc płynącą z samej obecności przyjaciela. Moc ta oczywiście nie mogła równać się z potęgą czarodziejów czy wysokich kapłanów, jednak sprawiała, że Połączeni stawali się nieporównanie skuteczniejsi we wszystkim, czego się podejmowali. Magowie powiązani więzami krwi z wojownikami nagle stawali się bieglejsi we władaniu ostrzem niż niejeden szermierz; kapłani związani z łotrzykami odkrywali, że znacznie łatwiej przychodzi im odnajdywanie najsłabszych punktów przeciwnika... Słowem - Powiązani stanowili dograny duet, który z każdej opresji potrafił wyjść obronną ręką.
Jednakże więzy krwi pociągały za sobą również pewne niedogodności. Związany nimi wojownik pozbawiony towarzystwa przyjaciela tracił zapał do walki, a każde starcie stanowiło dla niego nie lada wyzwanie; opuszczony - choćby na chwilę - przez swojego towarzysza tropiciel nagle gubił się w lesie, a podczas potyczek jego dwa miecze nieustannie wchodziły sobie w drogę...
W dzisiejszych czasach rytuał braterstwa krwi jest przez większość ludzi uważany za dziwactwo. Prawie nikt, prócz najmłodszych przedstawicieli "brzydszej" płci, nie wierzy już w jego magię. A szkoda, bowiem w dalekich krajach i pośród niektórych nacji (zwykle uważanych za mniej cywilizowane) braterstwo krwi pozostało ważnym składnikiem kultury, podnoszonym częstokroć do rangi bardzo pożądanego, a nawet - w niektórych kręgach - decydującego o przynależności do pewnej grupy czy elity. Oddziały złożone z dozgonnych przyjaciół odpierają wrogie najazdy lepiej niż niejedna armia, a od czasu do czasu słyszy się nawet podania o całych krainach rządzonych przez dwóch mądrych i prawych władców, połączonych tą legendarną więzią. Zalety braterstwa krwi są wykorzystywane przede wszystkim przez elfy, znane ze swojego przywiązania do przyjaciół czy partnerów życiowych.
Więź krwi pociąga za sobą - prócz wspomnianych już skutków czasowej rozłąki z bratnią duszą - jeszcze jedno, ogromne niebezpieczeństwo. Śmierć lub, co gorsza, zdrada jednego z przyjaciół najczęściej staje się dla drugiego ogromnym wstrząsem, którego następstwem jest zwykle skonanie ze zgryzoty i żalu. Zagrożenie jest tym większe, że rytuału nie da się w żaden sposób cofnąć - raz połączona krew pozostaje zmieszana na zawsze.
Rytuał połączenia krwi
Aby dwie istoty mogły zostać braćmi (ewentualnie siostrami) krwi, muszą przejść specjalny rytuał, którego kształt i przebieg różni się w zależności od klas postaci obu jego podmiotów. Jego stałym elementem jest upuszczenie niewielkiej ilości krwi obu istot i zmieszanie jej ze sobą. Od klas postaci istot zależy to, jak należy tego dokonać i w jakich warunkach musi zostać przeprowadzone, by jego skutkiem było zadzierzgnięcie więzów krwi.
Tabela 1-1: Rytuał połączenia krwi
| Klasa postaci* | Przebieg |
| Barbarzyńca, Wojownik | Upuszczenie krwi musi odbyć się w pozorowanej walce do pierwszej krwi z obu stron |
| Bard | Podczas rytuału postać musi przez cały czas śpiewać, grać lub deklamować ulubioną pieśń, melodię lub poemat przyjaciela |
| Czarodziej, Zaklinacz | Ostrze użyte do upuszczania krwi postaci musi być magiczne |
| Druid, Tropiciel | Rytuał musi odbyć się w dziczy |
| Kapłan, Paladyn | Rytuał musi odbyć się w miejscu poświęconym przez postać |
| Łotrzyk | Rytuał musi mieć miejsce w nocy |
| Mnich | Postać przez cały czas trwania rytuału musi zachować całkowite milczenie i nie może się nawet skrzywić podczas upuszczania krwi |
*przez klasę postaci rozumie się nie tyle konkretną klasę, co drogę rozwoju obraną przez bohatera. W przypadku wieloklasowców czy postaci z poziomami w klasach prestiżowych czynnikiem decydującym jest decyzja bohatera i jego własna wizja swojej drogi rozwoju. Np. Karaun, Wojownik 4/Łotrzyk 2 sam może wybrać, czy czuje się bardziej łotrzykiem czy wojownikiem i w zależności od swojego wyboru przystąpi do rytuału jako przedstawiciel jednej z tych dwóch profesji. W przypadku postaci przynależących do klas niewymienionych w tabeli, decyzja o formie rytuału należy do prowadzącego.
Jeżeli tabela nie mówi inaczej, upuszczenie krwi powinno nastąpić przez uroczyste nacięcie skóry i podstawienie pod ranę naczynia, w którym krew zostanie zmieszana. Krwi nie musi być dużo - wystarczy ilość mieszcząca się w naparstku. Zmieszaną krwią obie istoty muszą się wzajemnie naznaczyć. Forma symbolu ani jego umiejscowienie nie są istotne (choć tutaj ważną rolę w niektórych przypadkach odgrywają normy kulturowe). Jeżeli rytuał został przeprowadzony właściwie, a istoty spełniły wszystkie dodatkowe wymagania (patrz dalej), symbole wnikają w skórę postaci zaraz po tym narysowaniu. Od tego momentu braterstwo krwi zostaje zawarte i nie może już zostać w żaden sposób cofnięte (nawet za pomocą zaklęć takich jak cud czy życzenie - jedynym wyjściem pozostaje bezpośrednia boska interwencja).
Wymagania: Aby Rytuał połączenia krwi się powiódł, konieczne jest spełnienie przez postacie pewnych dodatkowych wymagań, a także zaistnienie ściśle określonych warunków:
- zawarcie braterstwa krwi jest możliwe tylko z istotą posiadającą Inteligencję o wartości co najmniej 3 (choć krążą legendy o druidach, którzy - chcąc zacieśnić relacje ze swoimi zwierzęcymi towarzyszami - znaleźli sposób na obejście tego ograniczenia)
- różnica poziomów doświadczenia postaci bądź liczby KW pomiędzy istotami zawierającymi braterstwo krwi nie może przekraczać 2
- postacie muszą być nierozłącznymi przyjaciółmi (ale nie mogą być w sobie zakochane), którym nawet przez myśl nie przejdzie działanie na szkodę drugiego (wszelkie skrywane złe zamiary automatycznie przekreślają powodzenie rytuału). Ten stan musi utrzymywać się przez cały rytuał. Po jego zakończeniu wzajemne antagonizmy nie mają znaczenia dla stanu braterstwa krwi (choć mogą wpłynąć na jego zerwanie; patrz niżej)
- zawarcie braterstwa krwi jest możliwe tylko z jedną postacią na raz i musi być wzajemne
- zawarcie braterstwa krwi jest możliwe tylko raz w życiu postaci (w tym wypadku "życie" obejmuje też ewentualny okres "nieżycia", np. pod postacią licza). Po jego ewentualnym zerwaniu (patrz niżej) nie jest możliwe jego przywrócenie bądź zawarcie braterstwa krwi z inną istotą
- niemożliwe jest zawarcie braterstwa krwi z jakąkolwiek istotą, która z definicji nie może być przyjacielem danej postaci. Np. więzami krwi nie mogą połączyć się dwie osoby o całkowicie przeciwnych charakterach i dążeniach. Niemożliwe jest także Połączenie z istotą, która nie ma krwi (przez krew w tym wypadku rozumie się dowolny płyn ustrojowy, bez którego dana istota nie jest w stanie funkcjonować)
- podstawą prawdziwych więzów krwi jest przyjaźń, a nie pragmatyzm czy chęć wykorzystania danej osoby do własnych celów. Z tych też powodów postacie o złym charakterze zazwyczaj nie są w stanie ich zawiązać. Więzów krwi nie można też nikomu narzucić siłą, podstępem czy za pomocą środków magicznych
Tworzenie brata we krwi
Brat we krwi to specjalny szablon, który można nałożyć na dowolne stworzenie, którego wartość Inteligencji przekracza 3, o ile przejdzie ono Rytuał połączenia krwi (patrz wyżej). Stając się bratem we krwi, istota zachowuje wszystkie swoje statystyki oraz specjalne zdolności i zyskuje 1. poziom w szablonie brata we krwi. Na kolejne poziomy szablonu postać awansuje równolegle z poziomami klasowymi, jednakże kolejny poziom w szablonie brata we krwi uzyskuje dopiero z chwilą, w której na ten sam poziom w szablonie awansuje postać związana z nią więzami krwi. Np. Karaun, Wojownik 4/Łotrzyk 2 i Cinder, Zaklinacz 6 są braćmi krwi 2. poziomu. W pewnym momencie Karaun awansuje na 7. poziom doświadczenia, jednak bratem we krwi 3. poziomu stanie się dopiero z chwilą, z którą na kolejny poziom doświadczenia awansuje jego przyjaciel, Cinder.
Tabela 1-2: Brat we krwi
| Poziom | Specjalne |
| 1 | Ból rozstania, braterska intuicja, związani do śmierci |
| 2 | Braterskie błogosławieństwo |
| 3 | - |
| 4 | Braterska więź |
| 5 | - |
| 6 | Ramię w ramię |
| 7 | Braterska ochrona |
| 8 | Więź zmysłowa |
| 9 | - |
| 10 | Przekazanie zdolności |
Ból rozstania: Ilekroć bracia krwi oddalą się od siebie na odległość większą niż 1 km, natychmiast zaczynają dotkliwie odczuwać brak swojej bratniej duszy. Przez cały czas trwania stanu rozdzielenia otrzymują oni karę -2 do wszystkich testów ataku, rzutów obronnych i umiejętności.
Braterska intuicja (zw): Już od 1. poziomu w szablonie braci krwi łączy specyficzna, ponadprzestrzenna więź. Jeżeli któryś z nich doświadczy jakiegokolwiek zdarzenia, które silnie wpłynie na jego psychikę (w negatywny bądź pozytywny sposób; decyzja Mistrza Podziemi), to istota połączona z nim więzami krwi dowiaduje się o tym natychmiast, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje (może być to nawet odrębny plan). Postać odbierająca ten impuls odczuwa go jako przeczucie, że coś złego bądź dobrego spotkało jego brata we krwi.
Związani do śmierci (zw): Braterstwo krwi jest więzią, która trwa aż do śmierci Połączonych. Nie jest możliwe jego całkowite zerwanie, aczkolwiek pewne działania mogą sprawić, że wszelkie płynące z niego efekty pozytywne przestaną działać.
W chwili śmierci jednego z braci krwi, spowodowanej przez czynniki inne niż naturalne, drugiemu musi powieźć się rzut obronny na Wolę (ST 30). Nieudany oznacza, że osamotniony brat we krwi natychmiast umiera ze zgryzoty. Nawet jeśli uda mu się przeżyć, to nie może dalej awansować w szablonie brata we krwi, a także traci wszelkie zdolności specjalne z niego wynikające. Nie dotyczy to jednak bólu rozstania, który zaczyna stale oddziaływać na postać. Usunięcie tego efektu możliwe jest tylko za sprawą bezpośredniej ingerencji jakiejś boskiej potęgi - nawet czary pokroju cudu czy życzenia nic tu nie zdziałają.
Identyczny efekt jak w przypadku śmierci brata we krwi wywiera dokonanie przez któregoś z braci jakiejkolwiek czynu mającego na celu świadome zaszkodzenie drugiemu; w tym przypadku rzut obronny na Wolę dotyczy wyłącznie zdradzonego brata, ale obaj zaczynają cierpieć na stały ból rozstania i jednocześnie nie mają możliwości ponownego zawarcia braterstwa - raz skalana przyjaźń nie może już zostać naprawiona. W ekstremalnych przypadkach taki sam efekt może wywrzeć sama myśl o dokonaniu jakiegoś szczególnie niecnego czy okrutnego czynu (decyzja MP).
Braterstwo krwi wygasa bez żadnych efektów negatywnych z chwilą naturalnej śmierci jednego z braci. Od tego momentu drugi z braci krwi nie może dalej awansować w szablonie brata we krwi, a także traci wszelkie zdolności specjalne z niego wynikające.
Braterskie błogosławieństwo (zn): Dopóki bracia krwi co najmniej 2. poziomu pozostają w odległości do 1 km od siebie, radość i nadzieja płynąca z towarzystwa bratniej duszy zapewniają im stale premie analogiczne do tych będących efektem czaru błogosławieństwo.
Braterska więź (zn): Od 4. poziomu w szablonie brata we krwi bracia zyskują zdolność telepatycznego porozumiewania się ze sobą, o ile znajdują się w odległości do 1 km od siebie. Jeżeli jedna z postaci nie życzy sobie nawiązania kontaktu telepatycznego, to istota związana z nią więzami krwi nie będzie mogła się z nią skontaktować w ten sposób.
Ramię w ramię (zw): Na 6. poziomie w tym szablonie bracia krwi znają już perfekcyjnie swoje przyzwyczajenia w czasie walki. Dzięki temu każda próba pomagania sprzymierzeńcowi, którą wykonują względem istoty związanej z nimi więzami krwi, kończy się automatycznym powodzeniem.
Braterska ochrona (zc): Od 7. poziomu w tym szablonie brat we krwi może raz dziennie użyć tej zdolności, by przyjąć na siebie część obrażeń zadawanych istocie związanej z nim więzami krwi. Zdolność ta działa analogicznie do zaklęcia tarcza dla przyjaciela, rzuconego przez kapłana 6. poziomu, przy czym jej zasięg jest zwiększony do 1 km.
Więź zmysłowa (zn): Na 8. poziomie w tym szablonie bracia uzyskują zdolność wzajemnego, ograniczonego korzystania ze swoich zmysłów. Tak długo, jak znajdują się w odległości do 1 km od siebie, mogą bez ograniczeń patrzeć przez oczy i/lub słyszeć przez uszy istoty związanej z nimi więzami krwi, przy czym istota ta musi wyrazić na to zgodę (jeśli jej nie wyrazi, korzystanie z jej zmysłów jest niemożliwe).
Podczas korzystania ze zmysłów swojego brata we krwi, postać korzystająca zachowuje pełnię świadomości (choć jej zmysł wzroku i/lub słuchu zastaje zastąpiony zmysłami jej brata we krwi) i nie może w żaden sposób (poza kontaktem telepatycznym wynikającym z braterskiej więzi) wpływać na działania istoty, przez której zmysły patrzy i/lub słucha.
Przejęcie zdolności (zn): Bracia krwi 10. poziomu zyskują unikalną zdolność, która pozwala im na czasowe korzystanie z dowolnej zdolności specjalnej (ale nie takiej, która wymaga specyficznej konstrukcji ciała), którą dysponuje istota powiązana z nimi więzami krwi. Za pomocą przejęcia zdolności mogą oni przejąć wyłącznie zdolność specjalną - niemożliwe jest przejęcie umiejętności rzucania czarów, bazowej premii do ataku, rzutów obronnych, premii do umiejętności, atutów nie pochodzących ze zdolności specjalnych (choć już atuty pochodzące ze zdolności specjalnych mogą zostać przejęte) itd.
Jeżeli przejmowana zdolność specjalna może zostać użyta ograniczoną liczbę razy dziennie (np. paladyńskie ugodzenie zła), to przejmujący może użyć jej tylko raz w ciągu dnia. W chwili użycia przez przejmującego, postać której zdolność została przejęta traci jedno dzienne użycie tej zdolności.
Jeżeli przejmowana zdolność może być używana tylko przez ograniczoną liczbę rund dziennie (np. czaropodobna zdolność latania), to przejmujący może korzystać z niej maksymalnie przez 5 rund w ciągu dnia (lub przez tyle rund, ile wskazuje opis danej zdolności - w zależności od tego, co krótsze). Jeśli zdolność pozwala na przerwy w korzystaniu, to przejmujący również może je robić. Po użyciu zdolności przez przejmującego, postać której zdolność została przejęta traci tyle rund wykorzystywania zdolności, ile zostało wykorzystane przez postać przejmującą.
Jeżeli przejmowana zdolność ma pewną ograniczoną pulę dziennych użyć (jak np. jedność ciała mnicha), to przejmujący może wykorzystać maksymalnie 1/4 pełnej puli. Po użyciu zdolności przez przejmującego, postać, której zdolność została przejęta, traci z puli wykorzystaną przez przejmującego część zdolności.
Jeżeli przejmowana zdolność działa stale bądź może być używana bez ograniczeń (np. atuty premiowe wojownika czy wykrycie zła paladyna), to przejmujący może korzystać z niej maksymalnie przez 10 rund w ciągu dnia, przy czym może ten czas dowolnie rozdzielić na minimum jednorundowe odcinki. Podczas używania zdolności przez przejmującego, postać, której zdolność została przejęta, nie może z niej korzystać i traci wszystkie premie z niej płynące, ale jest traktowana tak (np. na potrzeby magicznych przedmiotów), jakby nadal posiadała daną zdolność.
Postać przejmująca zdolność korzysta z niej tak, jakby posiadała poziom i wszystkie cechy, zdolności, umiejętności oraz atrybuty istoty, której zdolność przejmuje (traktuje się ją tak, jakby była tą konkretną istotą). Postać, której zdolność ma zostać czasowo przejęta, musi wyrazić na to zgodę - bez niej przejęcie zdolności jest niemożliwe. Niemożliwe jest także jednoczesne używanie tej samej zdolności przez obu braci krwi na raz; jeżeli występuje konflikt, to pierwszeństwo w używaniu zdolności specjalnej ma zawsze postać normalnie nią dysponująca.
Postać przejmująca zdolność nie może przekroczyć normalnego limitu używania danej zdolności, jeżeli taki istnieje. Jeżeli np. jeden z braci we krwi - barbarzyńca - zużył już wszystkie dzienne wykorzystania szału, to istota połączona z nim więzami krwi nie może przejąć tej zdolności.
Pomysły na przygody
- Postaciom graczy udaje się ująć nasłanego na nich zabójcę. Okazuje się nim utalentowany, ale niedoświadczony i młodziutki jeszcze łotrzyk. W trakcie przesłuchania chłopak zeznaje, że jest połączony braterstwem krwi ze swoim przyjacielem, a ten został uwięziony w niewiadomym miejscu przez jednego z wrogów postaci. Niegodziwiec postawił niedoszłemu skrytobójcy ultimatum: albo głowy bohaterów, albo życie jego brata we krwi. Czy herosi pomogą łotrzykowi, czy też pozostaną nieczuli na jego los?
- Jeden z bohaterów graczy z dnia na dzień definitywnie traci dobry nastrój i przestaje radzić sobie nie tylko w walce, ale też z każdym, najprostszym nawet zajęciem. Ponadto co noc miewa koszmary, co wcześniej mu się nie zdarzało. Rzucone na pechowca zaklęcia poznania ujawniają, że cierpi on na dolegliwości identyczne z tymi, jakich doznają rozdzieleni bracia krwi. Czy możliwe, że bohater ukrywał przed swoimi przyjaciółmi fakt posiadania brata we krwi? A może sam o tym nie wiedział? Jeśli zaś prawdą jest to ostatnie, to jak to możliwe?
- Bohaterowie graczy spotykają na swej drodze piękną, ale zrozpaczoną dziewczynę. Ta ze łzami w oczach zwierza im się, że jakiś czas temu całkowicie straciła kontakt ze swoją siostrą we krwi. Nie tylko nie odbiera związanych z nią przeczuć, ale nawet przestała doświadczać dolegliwości płynących z rozstania. Nie wie, co się z nią dzieje, ale jest pewna, że jej bratnia dusza żyje. Jedyną wskazówką są sporadycznie nawiedzające dziewczynę sny, w których widzi ona swą przyjaciółkę uwięzioną w tajemniczej komnacie o ścianach zbudowanych z czarnego jak noc dymu. Czy to możliwe, że istnieje jakieś miejsce, w którym nawet więzy krwi tracą swą moc?
- Będący w poszukiwaniu starożytnego, tajemniczego przedmiotu bohaterowie trafiają do opuszczonych i zamkniętych podziemi. Z inskrypcji nad bramą dowiadują się, że do środka mogą wejść jedynie osoby związane więzami krwi. Problem w tym, że na tych ziemiach nikt nigdy nie słyszał o Rytuale połączenia krwi. Czy herosi udadzą się na poszukiwanie wskazówek, czy może uda im się jakoś obejść niewygodne ograniczenie? Jak zareagują na fakt, że po wejściu do podziemi okaże się, że może je opuścić tylko jeden z braci krwi?
- Do potężnych i znanych na całym świecie bohaterów graczy zwraca się z prośbą o pomoc tajemniczy człowiek. Wyznaje im, że padł ofiarą klątwy rzuconej na niego przez boginię nieszczęścia. Teraz mężczyzna chce dostać się do złośliwej potęgi i wybłagać cofnięcie przekleństwa, ale sam nie posiada mocy wystarczającej do podróży między planami. W rzeczywistości człowiek ten jakiś czas temu zabił swego brata we krwi. Czyn ten spodobał się bogini nieszczęścia, która postanowiła uczynić go swoim wybrańcem i zdjąć z niego piętno sprzeniewierzonej przyjaźni. Jedynym warunkiem bogini jest to, aby jej przyszły Pierwszy Sługa sprowadził przed jej oblicze herosów, którzy nieustannie krzyżują jej plany, aby mogła rozprawić się z nimi raz na zawsze.
