Spokój Bobołaka przeraził Korina bardziej, niż widok zmiażdżonych kości, wyzierających z potwornych ran. To, że karzeł wciąż żył, było niewyobrażalne. [...]
- Ten organizm, to ciało... Wszystkie prawa, które nim rządzą, są całkiem różne od ludzkich...
"Droga, z której się nie wraca"
Wygląd
Jeździec był Bobołakiem. [...] Jego małe, błyszczące oczka migotały, wpół skryte w futrze, porastającym twarz.
"Droga, z której się nie wraca"
Bobołaki są niskie, nieznacznie wyższe od krasnoludów, nie są jednak tak umięśnione. Większość z nich sięga dorosłemu mężczyźnie do piersi. Ich całe ciało pokryte jest gęstym futrem, zwykle brązowym lub czarnym, a u starszych osobników szarym lub białym. Małe, całkowicie czarne oczy są mniej sprawne od ludzkich, co rekompensuje im jednak doskonały słuch. Palce bobołaków zakończone są ostrymi pazurami, zadającymi w walce k3+2xSi.
Fizjologia bobołaków, tak jak i vranów jest całkowicie odmienna od ludzkiej. Aby człowiek (czy też krasnolud, niziołek, elf lub vran) mógł użyć umiejętności uzdrawianie na bobołaku, musi posiadać umiejętność wiedza – fizjologia bobołaków i wykonać jej test. Jeśli się powiedzie, może wykonać test uzdrawiania o ST podwyższonym o 1. Również bobołaki próbujące uzdrawiać przedstawicieli innych ras, muszą posiadać odpowiednią umiejętność wiedza – fizjologia humanoidów lub fizjologia vranów.
Opowieść o bobołakach
Parszywe czasy nastały. [...] Namnożyło się wszelkiego plugastwa. W Mahakamie, w górach aż roi się od bobołaków.
"Wiedźmin"
Bobołaki to stara rasa, która w czasach, gdy tereny zasiedlone obecnie przez Nordlingów zamieszkiwały jedynie gnomy i krasnoludy, żyła głównie na południe od gór Amell, na obszarze obecnego Nazairu, Metinny i Mag Turga. Gdy na swych białych okrętach przybyły elfy, bobołaki zostały przez nie brutalnie wyparte ze swej ojczyzny, zamieszkując głównie w Amellu i południowym Mahakamie. Starały się tam w pokoju koegzystować z krasnoludami i gnomami, wspomagając ich w wojnie z elfami. Przez tysiąc lat bobołaki żyły spokojnie w swych górskich siedzibach, aż do czasu pojawienia się człowieka. Mimo prób asymilacji z ich strony, ludzie uznali bobołaki, znacznie odmienne od innych rozumnych ras, za potwory, które należy wytępić i starali się odebrać im ich ziemie siłą. Gdy bobołaki zaczęły przeszkadzać ludziom w budowie kopalń i szybów w bogatych w złoża górskich krainach, zaczęto je tępić i zamykać ocalałych, w rezerwatach, podobnie, jak to miało miejsce z vranami. Obecnie większość bobołaków została wybita, choć ich niedobitki nadal ukrywają się w jaskiniach, w które obfituje zarówno Amell, jak i Mahakam. Przedstawiciele tej rasy kochają góry, co upodabnia ich do krasnoludów, choć nie wydobywają z ziemi jej bogactw. Są doskonałymi tropicielami i myśliwymi.
Bobołaki stworzyły własną, unikatową kulturę i cywilizację, niepodobną do żadnej z pozostałych kultur Kontynentu, jednakże z powodu zdziesiątkowania tej rasy, większość ich spuścizny kulturowej bezpowrotnie przepadła. Wyznają wiele bóstw, o różnych stopniach pokrewieństwa i skomplikowanych powiązaniach. Ich bogata mitologia od lat jest badana przez uczonych. Język bobołaków jest gardłowy, niewymawialny dla innych ras, choć one same bez trudu potrafią nauczyć się Wspólnego lub Starszej Mowy.
