Graj konwencją – cz. I

Gdy oglądamy kolejne klony Szklanej pułapki, jesteśmy pewni, że główny bohater da przestępcom popalić, porządnie od nich oberwie, ale przeżyje. Rozpoczynając spotkanie z Jamesem Bondem, czekamy na to, by w trakcie filmu dołączyła do niego tajemnicza piękność. Sięgając po kilka literackich wizji krasnoludów, nie wątpimy, że te ostatnie w większości walczyć będą toporami, a nie włóczniami. Otwierając trzeci tom Pieśni ognia i lodu, możemy się założyć, że czego jak czego, ale śmierci i seksu, intryg i zdrad dostarczy nam on w obfitości. Czytając opowiadania o Conanie, spodziewamy się, że…

Co jest źródłem tych wszystkich oczekiwań?

Odpowiedź na te i inne pytania znaleźć można w artykule Staszka 'Scobina' Krawczyka, który rozpoczyna cykl poświęcony roli konwencji w grach fabularnych. Zapraszamy do lektury! Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę