Autor: Julian 'Mayhnavea' Czurko
Podręcznik, o dużej ilości tekstu napisanego drobną, ale czytelną czcionką, przejrzystym układzie, niezbyt szerokich marginesach i miłych dla oka ilustracjach, podzielony jest na pięć rozdziałów. Pierwszy umiejscawia Kitaj w rzeczywistości Thei, opisując jego historię, geografię oraz kulturę w wielu jej przejawach. Rozdział drugi to bardzo krótka galeryjka najciekawszych bohaterów niezależnych. Trzeci zawiera wszystkie nowinki mechaniczne, przedstawione zarówno na system "roll&keep", jak i d20. Znajdują się tu informacje na temat tworzenia bohatera, umiejętności, zaszłości, szkół szermierczych i czarnoksięstwa. Czwarty to porady dla graczy oraz mistrzów gry, a także garść pomysłów na przygody. Ostatni rozdział stanowi appendix, w skrótowy sposób omawiający język chiński, zawierający słowniczek wyrazów i imion używanych w Siedmiu Królestwach, oraz opis heksagramów z I-Ching.
Książka ta może być ciekawa dla grających i prowadzących Legendę z dwóch powodów. Pierwszy, wyjaśniony powyżej to gratka dla lubiących znać oficjalny kształt uniwersum i timeline’u. Drugi zaś to nowe i ciekawe spojrzenie na fantastyczny świat Orientu. Świat Kitaju podobnie jak w Legendzie powstał z inspiracji i połączenia różnych, prawdziwych kultur Azji. Jednakże podczas gdy Rokugan jest kociołkiem, w którym pojawiają się rozmaite kąski z różnych kultur i różnych okresów historycznych, Siedem Królestw jest stworzonych bardziej konsekwentnie i każde z nich można odnieść do konkretnego państwa: Chin, Tybetu, Korei, Mongolii, Tajlandii, Malezji i Indii. Japonię oczywiście pominięto, żeby nie wchodzić w kompetencje Legendzie. Opisano dokładnie kulturę, tradycje i codzienność każdego z Królestw, nie szczędząc informacji na temat świąt, grup społecznych, architektury, zawodów, wynalazków, nauk, a także kuchni i rozmaitych rozrywek.
Obok informacji o rzeczach przeniesionych do gry z naszego świata i przeróżnych patencików fabularnych, najcenniejsze dla fanów Legendy są sposoby na przemycenie do gry klimatów innych niż japoński. W zależności od podejścia, można ukazać różne elementy Rokuganu jako stworzone pod wpływem innych kultur azjatyckich, np. mongolski klan Jednorożca, tybetański Smoka, czy chiński Feniksa. Możliwości na zabawę konwencją są niezliczone, a podręcznik przekazuje dość ciekawych i szczegółowych informacji, żeby tę grę uszlachetnić.
