Lure of Power

Lure of Power to dodatek do WFRP 3 edycji, który zagłębia się w sferę konfrontacji socjalnych. Podręcznik główny traktował ten temat po macoszemu, a i trudno także dopatrzyć się wsparcia dla niego w innych, wydanych do tej pory, suplementach. Jako, że autorzy połączyli ten pomysł z opisem imperialnej szlachty i jednego z ciekawszych bogów Chaosu – Slaanesha, Lure of Power zapowiadał się doprawdy intrygująco…


Lustereczko, powiedz przecie

Front pudełka ozdobiony jest ilustracją, która przedstawia pana, który patrząc w lustro widzi tam coś, co nie do końca pokrywa się z jego fizjonomią. Starzy wyjadacze z pewnością skojarzą ten motyw z prastarymi Cieniami nad Bögenhafen, jednak pradawna ilustracja nie wytrzymuje porównania z tą z okładki FFG. I to pomimo tego, że postać z Lure of Power ma jakby nieco zwichrowane proporcje twarzy. Jeśli chodzi o kolor opakowania, to, jak wiadomo, są możliwe dwa – niebieski i brązowy. Tym razem graficy zdecydowali się na tę drugą opcję.

Wnętrze wygląda nader standardowo: wytłoczka, k4, garście kart różnych rozmiarów i dwa chuderlawe podręczniki. Dostajemy więc dokładnie to, czego można się było spodziewać. Poziom ilustracji jest wysoki, choć znajdziemy też kilka, które ewidentnie psują wizerunek całości. Ponadto wprawne oko wyłowi sporą ilość obrazków, które były już opublikowane, czy to w trzeciej, czy w drugiej odsłonie WFRP.


Liber Ecstatica

Książka opowiadająca o Slaaneshu rozpoczyna się rozdziałem, pt.: Książę Przyjemności (The Prince of Pleasures). Opisuje ona najmłodszego z Bogów Chaosu w bardzo ciekawy sposób, zgrabnie omijając to, z czym rzeczone bóstwo się kojarzy, czyli z aspektem seksualnym. Ten wybieg twórców, mający zapewne na celu uniknięcie spalenia partii podręczników wysłanej do Teksasu, paradoksalnie wyszedł książeczce raczej na plus, gdyż zmusił twórców do natłuszczenia innych, niemniej ciekawych pól działalności rzeczonego boga.

Rozdział opisujący stwory Slaanesha nosi tytuł Niewolnicy zbytku (Slave of Excess). Opisuje on przeróżne sługi tego boga, od demonetek, kultystów i wierzchowców Slaanesha, po straszliwego Strażnika Tajemnic (Keeper of Secrets). Trzeba powiedzieć, że poszczególnym istotom brakuje nieco fantazji, nie różnią się one w jakiś wyjątkowy sposób od wysłanników innych bóstw Chaosu. W moim mniemaniu szczególnie zawodzą postaci unikatowe, jak Książę Sigvald, czy Maska Slaanesha. Są jak najbardziej do wykorzystania podczas sesji, ale nie mają w sobie " tego czegoś" .

Rozdział trzeci nosi tytuł Tajne stowarzyszenia (Secret Societies) i opowiada dokładnie o kilku organizacjach, które działają na terenie Imperium. Każde z opisanych w tej części stowarzyszeń posiada własną kartę organizacji, z miernikiem postępu, podobnym do tego, który mieści się na karcie drużyny lub grupy wrogów. Choć pomysły autorów nie powalają na kolana (obok świetnych, jest też kilka miałkich), z pewnością mogą dostarczyć materiału na kilka sesji. Ponadto całkowicie uzasadniają pojawienie się nowego gadżetu, jakim są karty tajemnych stowarzyszeń (Secret Society Cards).

Rozdział czwarty, ostatni, zajmuje niemal połowę książki i zawiera przygodę pt.: Lustro pragnień (Mirror of Desire). Jest ona bardzo ciekawie skonstruowana – nie ma tutaj konkretnego ciągu wydarzeń, a jedynie zarys historii i spora ilość możliwych wariantów, do wyboru dla MG i graczy. Całość prezentuje się naprawdę ciekawie, a zagęszczenie akcji pod koniec scenariusza, może prowadzić do bardzo różnorodnych zakończeń.


Lure of Power

Powab władzy (Lure of Power), to tytuł drugiego podręcznika. Na jego okładce dostrzeżemy kilku delikwentów, którzy tę władzę dzierżą, czyli przedstawicieli imperialnej szlachty.

O czym traktuje książeczka łatwo się zorientować już po przeczytaniu tytułu pierwszego rozdziału, pt.: Szlachta w Imperium (Nobility in the Empire). Jest to część opisująca dzieje kraju Sigmara od jego czasów, będących jednocześnie początkiem szlacheckich przywilejów. Nie ma tu rzeczy niezwykłych, jest za to solidna porcja imperialnej historii.

Po przyswojeniu jej sobie, rozpoczyna się kolejny rozdział, pt.: Szlachta Ubersreik (Ubersreik Nobility). Także tutaj tytuł nie pozostawia złudzeń – fragment opowiada o zależnościach pomiędzy poszczególnymi możnymi w tym reiklandzkim mieście. O ile kilka historii jest nader ciekawych, o tyle nie da się uniknąć wrażenia powtarzalności, szczególnie jeśli ktoś nabył już inne wydawnictwa opisujące to miasto, takie jak The Edge of Night. Na kartach podręcznika załączona jest nawet mapa, identyczna z tą z ww. dodatku.

Kolejna część, zatytułowana Bogactwo i warstwy społeczne (Wealth & Social Tiers) opisuje charakterystykę każdego z trzech stanów: chłopskiego, mieszczańskiego i szlacheckiego (Brass, Silver i Gold tier) oraz zależności pomiędzy nimi. Jest on pełen ciekawych informacji, a dla kogoś, kto nieszczególnie interesuje się historią, może być świetnym fabularnym przewodnikiem po Starym Świecie – świecie fantazyjnego renesansu.

Rozdział czwarty, pod iście literackim tytułem Zbrodnia i kara (Crime & Punishment) skupia się na tym, w jaki sposób działają organy ścigania Imperium. Nie jest to część szczególnie przydatna dla kogoś choćby średnio zapoznanego z innymi podręcznikami do drugiej lub trzeciej edycji WFRP i jako taka wygląda raczej na zapchajdziurę. Wrażenie to potęguje także fakt, że, pomijając różnego rodzaju ilustracje, właściwego tekstu jest zaledwie trzy strony – na taką samą ilość obrazków i fabularnych wstawek.

Rozdział numer pięć nosi tytuł Rozszerzone zasady (Expanded Rules) i zawiera mechaniczny pokarm. Mamy tu przede wszystkim informacje, jak stworzyć postać szlachcica i jakie profity z owego szlachectwa płyną. Aby "wkupić" się w ów stan podczas kreacji postaci, należy wybrać najwyższy poziom bogactwa (opłacony punktami kreacji), co równoważy nieco mechaniczno-społeczne przywileje, jakim taki bohater podlega. Następną część rozdziału stanowi opis sług, których mogą nająć BG. Owi pomagierzy, zamieszczeni na kartach, są nie tylko ciekawi, ale i przydatni, należy jednak należycie o nich dbać, aby zachować ich lojalność.
Ostatni fragment rozdziału skupia się na konfrontacjach socjalnych. Powiedzmy sobie szczerze – od początku miałem sceptyczne podejście do tematu. Podręcznikowe akcje socjalne nie były ani nazbyt przydatne, ani też chętnie wybierane przez graczy. To miało się zmienić, a rozgrywka, wedle zapowiedzi autorów, miała nabrać całkiem nowego wymiaru, poprzez wprowadzenie socjalnej mechaniki bazującej na punktach wstydu (Shame Threshold). Początkowo twórcy rozmydlają temat, pisząc o możliwych sytuacjach, w których można wykorzystywać takie spotkania. Bardzo przydatne jest za to rozpisanie, jakim konkretnie elementem mechanicznym jest wywarcie wpływu na cel (influence target). Ta tabelka, zajmująca pół strony, umieszczona w Podręczniku głównym, z pewnością wyklarowałaby wiele niejasności. Sam mechanizm starcia socjalnego, a także nowego rodzaju starć – pojedynków kpiarzy (Duel of wits) – rzeczywiście nabiera nowych kolorów, gdy wykorzysta się zamieszczone zasady. Stawka jednak jest bardzo subtelna, a przegrana ściśle umowna i odnosi się raczej do sfery wpływów postaci oraz jej postrzegania przez otoczenie, a nie konkretnych mechanicznych kar, co, w moim mniemaniu, może znacznie pogłębić odgrywanie roli przez stojącego przed taką alternatywą gracza.

Rozdział szósty, pt.: Szablon epizodów socjalnych (Social Episode Templates), opisuje 7 różnych mini-scenariuszy, oferujących BG możliwości wykazania się zdolnościami socjalnymi. Jest to ciekawe dopełnienie podręcznika, ostatecznie uwiarygodniające potrzebę wprowadzenia nowych zasad zawartych w dodatku.


Karty

Karty to zarówno nowe profesje, mające związek ze szlachtą, jak i kilka kart tajemnych stowarzyszeń, szerzej opisanych w trzecim rozdziale Liber Ecstatica. Nowe zawody dostępne dla BG to: lord (Noble Lord), minstrel (Minstrel), ambasador (Ambassador), fircyk (Fop), dworzanin (Courtier), demagog (Demagogue), mistrz gildii (Guildmaster), herold (Herald), szampierz (Judical Champion) i mistrz złodziei (Master Thief).

Mniejsze karty zawierają bardzo dużą liczbę akcji, z których większa część jest dostępna dla graczy (inne zaś znajdą się w arsenale ich adwersarzy spod znaku Slaanesha). Są to przede wszystkim zagrywki socjalne, ale mieści się tu także spora grupa kart współpracy (teamwork) i tych służących bojowym postaciom. Poza tym znajdziemy tu parę kart miejsc, sporo stworów i kilka – powiedzmy sobie szczerze – niezbyt przydatnych przedmiotów.

Najmniejsza pula mieści dwie powtórzone z innych dodatków karty kondycji Condition Cards, czyli Queasy i Damaged. Także piętno Slaanesha nie jest szczególnie przydatne, ale uzupełnia kolekcję znamion Chaosu. Obok dość interesujących talentów z grup Focus i Reputation, najciekawsze są mutacje i choroby psychiczne, nie tylko te spod znaku boga rozpusty.


Suma

Lure of Power to ciekawa pozycja, która pozwala znacząco rozbudować rozgrywkę dla postaci, które bardziej cenią sobie ostry język niż miecz. Niewątpliwie zawiera wiele ważnych informacji o uniwersum Warhammera i pozwala dodać kolorów konfrontacjom, które da się rozwiązać bez użycia siły. Zresztą, nawet jeśli ostatecznie rzecz ma dojść do krwawego finału, daje dodatkowe opcje do pozbawienia przeciwnika pewności siebie lub po prostu – pozwala graczom osiągnąć dodatkowy poziom satysfakcji.

Mimo, że produkt miejscami jest zapełniony słabszymi artykułami, które niewiele wnoszą do rozgrywki, jako całość, dodatek robi dobre wrażenie. Trochę żal, że autorzy nie pokusili się o to, by wszystko było tu unikatowe, ale i tak Lure of Power to kawał solidnej roboty. Polecam go każdemu kto chce pogłębić doznania związane z trzecią edycją WFRP.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę