Blog

Krótko, bo nie mam czasu się rozpisywać. Jeden z fajniejszych blogów RPGowych pisze o Wolsungu: http://bankuei.wordpress.com/2011/10/21/wolsung-steampunk-rpg-preview/ Przepraszam, jeśli już ktoś podlinkował. edit O kurczę, przeprasza, faktycznie Deeper in the game. Pisałam na szybko, recenzji nawet nie czytałam, tylko zauważyłam czytając RSSy, że jest o Wolsungu. Stąd też pomyłka z tytułem bkoga --- mam oba zasubskrybowane i jakoś wzrok mi przeskoczył. ZTCW, auter(autorka?) 'Deeper' jest dość uczulony na kwestie dyskryminacji rasowej, a steampunk jako gatunek ma tu sporo za uszami, z całym...

oraz dygresja kulinarna. Ostatnio wzięło mnie na przeproszenie się z dwudziestościanem foremnym, bo odkryłam Pathfindera (jak można odkryć coś, co istnieje już 2 lata? Hmmm... skoro Amerykę można było odkryć, chociaż od dawna byłą zamieszkana, to widać można.). System polecam wszystkim amatorom d20, ponieważ:jest na tyle podobny do 3.X, że nie trzeba się od nowa uczyć zasadale polityka firmy jest o wiele, wiele przyjaźniejsza dla użytkowników w szczególności wszystko, co potrzebne i sporo więcej jest w SRD (lepsze SRD jest tu, z obrazkami, legalnie się tam znajdującymi)mam wrażenie, że kla...

Nie napiszę recenzji, bo nie umiem pisać recenzji. Dziś skończyłam czytać (zakupione za Wielką Wodą). Jest to szeroko pojęte fantasy (nie ma elfów, krasnali, rangerów i fireballa, ale jest magia), raczej high, ale bardzo logiczne i, jak się w nie wczytać, wiarygodne. Zresztą Sanderson jest, moim zdaniem, twórcą najbardziej wiarygodnych, a przy tym bardzo oryginalnych settingów. Klimat raczej mroczny - zagłada świata na horyzoncie i momenty pesymizmu i błota w fabule, ale Jesienna Gawęda to to nie jest. Powiedziałabym, że klimat podobny do Malazańskiej Księgi poległych, tylko historia świata...

W ramach akcji, zainicjowanej przez nimdila, postanowiłam zareklamować moje ulubione indie. Dogs in the Vineyard Ta gra jest świetna, bo:Gra się Mormonami na Dzikim Zachodzie. XDJest jedynym RPG jakie widziałam, w którym religia pokazana jest w ciekawy i zarazem nieflejmogenny sposób.Scenariusze są o czymś, ale nie są nachalnie moralizatorskie (i jest w nich sporo napięcia).Nie wymaga od MG prowadzenia graczy za rączkę - wystarczy wymyślić sytuację i odgrywać odpowiednio sympatycznych, a zarazem zakłamanych wewnętrznie BNów, a resztę zrobią gracze.Postaci Graczy mają autorytet i BNi muszą i...

jest wkurzona. A gra nazywa się Eroica jest tu. Zapraszam wszystkich, którym bliskie są klimaty heroiczne (w sensie "bohaterskie", nie w sensie "wysoki power-level"; power-level jest akurat dowolny). Wersja późna alfa / wczesna beta, tzn. wszystko, co niezbędne do gry, jest. Kart postaci jeszcze nie ma, kilka rzeczy jeszcze nie ma nazw, wszystko jest jeszcze przed jakimkolwiek playtestem i zasady mogą ulec znacznym zmianom. Ale z dokładnością do nazw, system jest kompletny. (chyba, że coś przeoczyłam.) Za wszelkie konstruktywne uwagi będę wdzięczna, komentarze na wiki są otwarte bez logo...

System dostał nazwę, wersja alfa (jeszcze bez playtestów) spisana, w trakcie przeredagowania. Niedługo zrobię małe wielkie otwarcie. W międzyczasie naszła mnie taka refleksja (disclaimer - to opisuje moje subiektywne wrażenia): Teraz w modzie jest mówić "piszę grę" zamiast "piszę system". Przynajmniej w pewnych kręgach, nie wiem, czy wszędzie. I ambitniej (dla innych - odstraszająco) brzmi "piszę indie", niż "piszę autorkę" - to ostatnie kojarzy się trochę z heartbreakerami. Jeszcze "piszę system autorski" może ujdzie. Jasne - warto traktować swoją twórczość poważnie, a zdrabniania do "autor...

Bohaterowie się piszą, a ja w ramach inspiracji przeglądałam forum o autorkach. I naszła mnie refleksja: ludzie masowo wykorzystują Power19 do mocno klasycznych pomysłów, co budzi ich frustrację i niezrozumienie czytelników. Pomyślałam, że przydałoby się analogiczne narzędzie do "normalniejszych" autorek, niż indie. A więc do rzeczy:Skorzystaj z tego kwestionariusza, jeśli: Masz już wymyślone sporo na temat systemu. Kilkanaście stron tekstu w komputerze to chyba odpowiednia ilość.... i tworzysz fantasy heartbreaker, lub podejrzewasz że Twój system to heartbreaker. Jeśli pytania będą Cię dziwić...

 Dzisiejszy wpis sponsorują literki W i Q oraz liczba 3.   Agendy (GNS) Agenda mówi o tym, po co ktoś gra, co mu sprawia przyjemność i do czego dąży.   Symulacjonista Symulacjonista stara się, żeby przedstawiany świat był możliwie spójny i wiarygodny. Lubi czuć się "zanurzony" w postaci, unika kierowanie się w jej odgrywaniu zewnętrznymi czynnikami. Zwykle wie dużo o świecie, w którym toczy się gra i potrafi dobrze sobie wyobrazić, co czuje i myśli jego postać. Ulubione wyzwania: odgrywanie postaci skomplikowanych, pochodzących ze złożonej kultury; problemy wymagające my...

Tu i tu można przeczytać, o co chodzi, stąd wzięłam pytana. Wątpię, żeby ta notka zainteresowała kogoś poza miłośnikami teorii i autorek, ale wrzucenie tego na blog jest dla mnie jedynym sposobem na zmuszenie się do pisania pełnymi zdaniami i bez skrótów myślowych. Konkretniejszy opis gry (a może nawet tytuł) niebawem. 1) O czym jest twoja gra? O losach świata, zmienianych przez epokowe wydarzenia. O bohaterach, walczących o kształt tego świata. O mroku, który mu zagraża. 2) Co robią postacie? Ratują świat, tzn. przeciwstawiają się siłom lub osobom, które chcą go zmienić w sposób, który b...

Tak się składa, że zamiast kończyć jedną rzecz, mam zwyczaj robić kilka równolegle. Co nie zawsze wychodzi im na zdrowie, ale nie umiem inaczej. Chyba niedługo po tym, jak wrzuciłam na blog notkę o Lethe, naszedł mnie inny pomysł grę. Tym razem nawet nie indie. Jasne, jeśli go kiedyś ukończę i wydam, to będzie to indie w znaczeniu "gra niezależna, niewydana przez dużą firmę". Ale jeśli chodzi o dziwność, to jest to raczej główny nurt. (Chyba, że ja po lekturze the Forge mam już inne spojrzenie na gry...) W każdym razie pomysł chwilowo zyskał wyższy priorytet, bo bardzo chciałabym w takie RPG...