Blog - rpg

Gram głównie w systemy fantasy. Spowodowane jest to po części moim zamiłowaniem do historii, po części miłością do bajek. Grając sobie w te gry zauważyłem pewien ciekawą rzecz: nigdy nie grałem archetypiczną postacią łucznika w stylu Robin Hooda, Milvy, Thorgala i jeszcze parunastu pomniejszych bohaterów – strzelców niechybnych. Ciekawi mnie jedna rzecz: czemu tak jest, mimo, że postać łucznika, a zwłaszcza Robin Hooda jest bardzo ważnym elementem popkultury?   Do czego służy łuk:   Łuk zasadniczo służy do tego, żeby kogoś zabić na dystans, ewentualni...

Zasadniczo projekt tak naprawdę nie jest nowy. Pracuję nad nim już drugi rok. Jednak wszystko wskazuje na to, że niedługo go skończę. W lipcu prawdopodobnie zacznę korektę własną i być może beta-testy, jeśli Gracze będą mieli ochotę.   - Pół królestwa to dopiero początek! – czyli pomysł.   Gdy byłem dzieckiem strasznie irytował mnie typowy, bajkowy schemat opowiadający o Rycerzu (Świniopasie, Szewczyku, Głupim Jasiu, Trzech Braciach, niepotrzebnych rozstrzelać), który zabija smoka, w zamian za co dostaje Rękę Księżniczki* i Pół Królestwa...

Wpis dotyczy 11 odsłony Karnawału Blogowego. Jako osobnik aspołeczny nie biorę zwykle udziału w karnawałach. Tym razem jednak trafił się temat, nad którym od jakiegoś czasu myślałem. Dodatki…   Przyznam, że, mimo długotrwałego myślenia nie miałem idei, co napisać. O tym, jakie dodatki są dobre mówił już Nimsarn. Nie całkiem się z nim zgadzam, jednak nie chcę dublować tematu. Oczywiście najoczywistszym rozwiązaniem byłoby teraz napisać o dodatkach złych. Jednak a) chciałbym tym razem dla odmiany powiedzieć coś pozytywnego, zamiast zrzędzić b) jak się szybko okazało nie mam...

Tm razem postanowiłem napisać recenzje z prawdziwego zdarzenia, zamiast krótkiego omówienia. Oadenol's Codex to dodatek do drugiej edycji Exalted. Stanowi trzeci tom mini-cyklu nazywanego Pięcioma Księgami Czarnoksięstwa. Tym razem, po książkach o technologii pierwszej ery oraz dzierżonych przez Pozańców mocy magicznych przechodzimy do magii śmiertelników. W podręczniku znajdziemy więc sposoby produkcji magicznych artefaktów, zasady budowania czarodziejskich konstrukcji czy zasady taumaturgii, czyli pomniejszych rytuałów możliwych do nauczenia się przez zwykłych ludzi. Podręcznik ma 160 stron...

Jakiś czas temu w tzw. blogosferze modny był temat settingów. Skłoniło mnie to do przemyślenia ich sprawy…   Podstawowe pytanie w tej kwestii brzmi: po co nam są settingi? Większość Mistrzów Gry bowiem ma rzekomo i tak ich nie używać, tworząc własne krainy. Tzn. jeśli gramy dajmy na to w Warhammera, to większość MG prowadzi w Starym Świecie, jeśli gramy w Earthdawna, to w Barsawii, a jeśli w Legendę 5 Kręgów, to w Rokuganie… Jednak najczęściej nie w oficjalnych lokacjach, tylko w „małym miasteczku w księstwach granicznych”, „opuszczonym Kearze nieop...

Kilka tygodni temu tematem Karnawału były nasze erpegowe marzenia. W Karnawale nie biorę udziału, jednak pomysł jest fajny. Otóż: chciałbym, żeby dzień miał 48 osiem godzin, ale spać i pracować można byłoby, tak jak teraz po 8 godzin. Po drugie: tydzień powinien mieć 10 dni, w tym dwudniowy weekend. Pracować powinno się w weekend (albo w ogóle), a odpoczywać w dni powszednie (których powinno być 8, jak łatwo obliczyć). Kasę powinno się dostawać z tego przynajmniej 2 x taką, jak dzisiaj. W roku powinno być równo 55 tygodni, a ludzie powinni żyć po 140 (nowych) lat. Wskrzeszenie powinno być dos...

Zasadniczo moje uwagi oparte są na lekturze. Są jednak niepochlebne. Nie będę więc popierać ich przykładami, bo nie chcę nikogo obrażać ani stawiać pod pręgierzem krytyki.   Zasadniczo jak już mówiłem: poczytałem sobie kilka systemów autorskich. Czy też może raczej: przejrzałem, bo to co zobaczyłem w środku nie bardzo zachęciło mnie do dalszej lektury. Niestety większość z tych gier nie przypadła mi za bardzo do gustu. Owszem, część z nich oferuje ciekawe, oryginalne pomysły. Owszem, część pozostałych korzysta ze znanych, zdawałoby się popularnych schematach. Jedna...

Moja koleżanka zażyczyła sobie wpisu o drużynie. Nie za bardzo mam pomysł, co pisać, ale kobietom się nie odmawia…   Z problemem drużyny spotkałem się na dobre kilka lat przed tym, jak zacząłem grać w gry fabularne, przy okazji przechodzenia pierwszych dwóch części Eye of the Beholder. Dla przypomnienia: Eye of the Beholder była grą na komputery Amiga i PC należącą do wymarłego obecnie (czego nie mogę odżałować, to były moje ulubione gry) podgatunku cRPG zwanego jako „cRPG Labirytnowe”. Gracz obejmował w nich kontrolę nad grupą dzielnych śmiałków...

Art of Duel Zmieniam pracę, co niestety wiąże się z koniecznością zgromadzenia kilku papierków. Co niestety wiązało się z koniecznością podróży na UMCS Lublin. Jako, że pociągi w ostatnim czasie kursują tak sobie oznaczało to, że dostałem wczoraj dodatkowe 8 godzin na lekturę (5 godzin w pociągu i 3 godziny w oczekiwaniu na spóźnione składy). Dzięki temu miałem okazję dokończyć Art of Duel, kolejny, rozczarowujący podręcznik do 3 edycji Legendy 5 Kręgów. Dziesięć lat temu bodajże Majkosz powiedział o pierwszej edycji Legendy 5 Kręgów, że jest systemem, do którego nastawienie zmienia się na p...

Dungeon Master to niezwykła gra, do której wracam co pewien czas. Tytuł ten jest niewiele młodszy odemnie i w swoim momencie był dziełem przełomowym. Stanowił pierwsze cRPG, w którym wykorzystano środowisko pseuodo-3D, pierwszą grą pozwalającą na tak dużą integrację ze światem, pierwszą, która wykorzystywała przestrzenny dźwięk i wreszcie pierszą, która sprzedała się w tak gigantycznym nakładzie (40 000 sztuk w ciągu roku... wówczas rekord, na czasy dzisiejsze: absolutna porażka komercyjna). Pierwszy raz miałem kontakt z tym programem w czasach Amigi 500, stanowił on już wtedy przykład gry pr...