Blog - Marudzenie

Będzie subiektywnie i egocentrycznie, bo nie odpowiadam za odczucia nikogo, poza samą sobą. Tydzień po Pyrkonie, żeby być ścisłą- tydzień temu konwent dla mnie prawie był się zaczął. Prawie, bo o tej porze siedziałam w pociągu i na niego jechałam. Potem było tylko lepiej, bo po zagarnięciu przez ludzi z Wro na ichnim dworcu [ych, następny powód, żeby nie lubić Wrocławia, ten dworzec w fazie remontu jest horrorem, katastrofą i najgorszym koszmarem Podróżnego, jaki jestem w stanie samodzielnie wyśnić] poczułam się konwentowo i w szampańskich humorach, w całym jednym bagażowym przedziale pocią...

wniosek poDnioDzieckowy: Dzieci, którym daje się możliwość grania w gry konsolowe, strzelania z łuku, oraz malowania twarzy w kotka, albo motylka nie zainteresują się larpem o dentystach i konieczności dbania o zęby. Zaczęło się od pomysłu na LARPa w konwencji "było sobie życie". Bo to fajne, bo kto nie chce wiedzieć, co się dzieje w organizmie i jak działają te wszystkie małe trybiki wirujące w ciele nas wszystkich. Przygotowania, tony pomysłów, maksymalne uproszczenie opisów, celów i interakcji, szczątkowa mechanika "papier-kamień-nożyce" do użycia w razie najwyższej konieczności. Duż...

od czasu raczej niedawnego bujnym kwieciem kwitnie we mnie przeświadczenie, że łaska polskofandomciowa na pstrym koniu jeździ, czy raczej z pstrego na pochyłe drzewo skacze dotyczy to zjawisk wszelakich sympatii i antypatii do różnych mniej lub bardziej uważanych za celebrities tegoż fandomciu raz uwielbianych nad życie, potem opluwanych, potem znów uwielbianych, Matko i Córko, któż się w tym wyzna? potem znów mód pisarzowotwórcowych, szałów na różnych [i różne] Dukajów, Kozakiewicz i Ćwieków raz sobie spokojnie egzystują, istnieją, udzielają się, tworzą, potem się ich wyrzuca do śmietnik...

Czuję się paskudnie znudzona, ogarnia mnie dziwna niemoc. Codziennie. Wracam do domu, patrzę na ludzi poruszających się po mieście, wszędzie widzę to samo. Wszystkie słodkie niunie paradują w spodniach biodrówkach z nierzadko wylewającym się ciałkiem. Do tego obowiązkowo takie same bluzeczki, różniące się li i jedynie rodzajem srebrnego lub złotego nadruczku na przodzie i czasem kolorem. Fason koniecznie taki sam jak koleżanki, nieważne, że jednej z drugą do sylwetki za cholerę nie pasuje, że kolor może nie dobrany. Nieważne, modne to i koniec. Do tego włosy identycznie smętnie zwisające wkoło...

Lato. Wydawać by się mogło czas odpoczynku, ale też zwiększonej aktywności rpgowej, więcej czasu na pisanie, więcej czasu na spotkania, na planowanie, na tworzenie. I nieodkrywczo powiem: chała. Czarowne plany: zrobię, napiszę, tony pomysłów, larpy planowane, rozpoczęte i tylko paroma słowami omówione. Świetne niewykorzystane obrazy powstające w głowie mojej i nie tylko. Lato. Lenistwo, brak chęci, marudzenie. Pogoda nie dopisuje, nikomu nie chce się nawet wyjść z domu, nie mówiąc o wysiłku umysłowym. Całe zestawienia pt: powinnam, muszę, zabiorę się za to. Listy: do zrobienia. Gdzie pomieści...