Zmory i zmorki

...Płacz dziecka… Biegniesz w jego stronę… ale On się oddala. Gdy próbujesz przed nim uciec… On cię dogania i  zmusza do odnalezienia Go. Wtem przełamujesz się, nie jesteś rodzice, ale natury nie oszukasz, instynkt to instynkt. Biegniesz. Coraz szybciej i szybciej, Wreszcie On się nie oddala, a przybliża. Nagle znajdujesz źródło dźwięku – jest to malutka izba karczemna, w karczmie która nagle cię otoczyła. Jak stado kruków czekających na śmierć zwierzęcia poniżej. Kruków, właśnie wszędzie widzisz coś co przypomina Ci o śmierci i jej Bogu, oraz jego mitycznych sługach… Nagle słyszysz głośniejsze zawodzenie, najbardziej przerażający płacz dziecięcy, jakiego nawet nie słyszał żaden śmiertelnik… Znajdujesz w sobie siłę, odrywasz się od otoczenia i forsujesz drzwi, widzisz trzy małe postaci, dwoje płacze, a ostatnia próbuje je obronić przed Cieniem. Wiesz, że przegra… Tylko ty możesz coś zrobić… Więc?