» Ulm

Ulm

Dodała: Agnieszka 'jagnamalina' Bracławska

Ulm
8
Ocena użytkowników
Średnia z 1 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Ulm - Poltergeist patronem
Tytuł: Ulm
Typ gry: strategiczna
Projektant: Günter Burkhardt
Ilustracje: Michael Menzel
Wydawca oryginału: HUCH! & friends
Data wydania oryginału: 2017
Wydawca polski: Sharp Games
Data wydania polskiego: 2017
Liczba graczy: od 2 do 4
Wiek graczy: od 10 lat
Czas rozgrywki: ok. 45-75 min.

Promienie wschodzącego słońca oświetliły powstającą wieżę katedry w Ulm. Projekt był ambitny, wymagał nowatorskich rozwiązań, ale efekt wart był całego trudu.  Do dnia dzisiejszego katedra, której wieża mierzy sobie 161 i pół metra wysokości, jest najwyższą chrześcijańską sakralną budowlą na świecie. Miasto powoli budziło się do życia, obłoki leniwie przemierzały nieboskłon, a w oddali słychać było pianie zaspanych kogutów. Wdzięczni za pobudkę rybacy wsiadali na swoje łodzie, by wypłynąć na spokojne wody rzeki Dunaj i zarzucić sieci. Załadowane po brzegi barki powoli dopływały do zabudowy miasta. Kościelne dzwony rozdzwoniły się, zapowiadając kolejny dzień ciężkiej pracy dla mieszkańców miasta. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki ciche i puste miasto, zalała fala wrzawy i zgiełku. Uderzenia kowalskich młotów, tenden końskich kopyt, sprzeczki kupieckie to naturalne środowisko stolicy handlu.

Ulm jest grą strategiczną przeznaczoną dla od 2 do 4 osób.

Gracze starają się zebrać jak najwięcej punktów zwycięstwa poprzez wykonywanie akcji w różnych dzielnicach Ulm. Gra ma jedną podstawową zasadę: gracz aktywny wpycha 1 pociągnięty żeton akcji w wewnętrzną szachownicę 3×3 obszaru katedry, po czym może wykonać trzy wskazane akcje. Gra kończy się po 10 rundach.

Tagi: Ulm | Gunter Burkhardt | Michael Menzel


Czytaj również

Forum Trajanum
A miało być tak bogato
- recenzja
Najlepsze planszówki pod choinkę #2
Święta z grami planszowymi
W Roku Smoka
12 prac dworzanina
- recenzja
Torres
Pnąc się ku górze
- recenzja
Słup ognia
Reformacja na planszy
- recenzja
Epoka Kamienia Junior
Mój pierwszy mamut
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.