» Recenzje » Pamięć '39

Pamięć '39


wersja do druku

Chwała bohaterom

Redakcja: Staszek 'Scobin' Krawczyk

Pamięć '39
Od pewnego czasu Instytut Pamięci Narodowej wydaje gry upamiętniają wydarzenia związane z historią Polski (np. 303). Taką grą jest też Pamięć '39, opracowana przez Karola Madaja. Tytuł gry można rozumieć dwojako: jako przypomnienie wojny obronnej w roku 1939, a także jako nawiązanie do mechaniki gry, w której pamięć odgrywa dużą rolę.


Mechanika

Pamięć '39 to gra typu "memory"; polega ona na wyszukiwaniu par identycznych obrazków. Żetony z obrazkami mieszamy i tworzymy prostokąt (w tym przypadku o wymiarach 8 na 6). Oczywiście, żetony leżą obrazkami do dołu. Po kolei każdy gracz odkrywa dwa dowolne żetony. Jeśli obrazki są różne, to wszyscy starają się je zapamiętać, a osoba, która je wybrała, zakrywa je z powrotem. Jeżeli zaś okazuje się, że obrazki są identyczne, to gracz zabiera je i znowu odkrywa dwa następne. Początek gry jest dość trudny, ale im mniej żetonów w prostokącie, tym łatwiej znaleźć parę. Gdy wszystkie obrazki zostaną odgadnięte, gra się kończy; każdy żeton zebrany przez gracza jest wart jeden punkt.

Należy dodać, że gra trwa odrobinę dłużej, niż sugeruje autor (10-15 minut).


Komponenty

Gra jest bardzo dobrze wykonana. Żetony są solidne, polakierowane z obu stron. Na rewersie znajduje się pieczęć Instytutu Pamięci Narodowej, a na awersie – zdjęcia z roku 1939. Oryginalne fotografie były, oczywiście, czarno-białe; na potrzeby gry zostały one pokolorowane z dbałością o szczegóły. Wszystkie elementy gry idealnie mieszczą się w niewielkim, estetycznym pudełku.


Walor edukacyjny

Do gry dołączona jest broszura, w której każde z 24 zdjęć występujących w grze zostało opatrzone komentarzem historycznym. Fotografie wraz z opisami tworzą skróconą historię kampanii wrześniowej. Broszura wykracza nieco poza rok 1939; czytelnik może poznać przyczyny drugiej wojny światowej i dowiedzieć się, jak polscy żołnierze walczyli po zakończeniu działań wojennych na terenie kraju.

Największą zaletą gry jest, moim zdaniem, fakt, że przybliża ona wydarzenia, które trudno znaleźć w podręcznikach historii. Szczególnie zainteresowały mnie informacje na temat kawalerii. Była ona najskuteczniejszą polską formacją w wojnie obronnej; dzięki wyposażeniu w działka przeciwpancerne hamowała postępy niemieckich czołgów i potrafiła dłużej wymykać się przeciwnikowi niż piechota. Obraz kawalerii, która szarżuje na czołgi, jest tylko wymysłem niemieckiej propagandy, jaki utrwalił się w świadomości Polaków. Gra Pamięć '39 przywraca więc należne miejsce tej formacji.

Zaciekawiły mnie (z racji płci) informacje dotyczące działalności kobiet w czasie kampanii wrześniowej. Okazuje się, że oprócz zajmowania się rannymi przedstawicielki płci pięknej brały udział w bezpośrednich walkach, a ppor. pil. Janina Lewandowska (jako jedyna kobieta) została zamordowana w Katyniu. Myślę, że każdy gracz znajdzie w broszurze fakt, który będzie dla niego nowy i ciekawy. W tym świetle omawiana gra jawi się jako bardzo dobra pomoc dydaktyczna w szkołach.


Podsumowanie

Oceniając Pamięć `39, musimy mieć na uwadze cel, jaki przyświecał autorowi gry. Było nim upamiętnienie najważniejszych wydarzeń kampanii wrześniowej i przybliżenie tych faktów graczom. Gra wywiązuje się z tego zadania bardzo dobrze.

Plusy:
+ solidne wykonanie elementów,
+ ciekawe informacje i zdjęcia,
+ przybliżenie faktów historycznych w przystępnej formie.

Minusy:
– mechanika może być zbyt prosta dla niektórych graczy.

Dziękujemy Instytutowi Pamięci Narodowej za udostępnienie gry do recenzji.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
7.5
Ocena recenzenta
6.75
Ocena użytkowników
Średnia z 2 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Tytuł: Pamięć '39
Typ gry: edukacyjna
Projektant: Karol Madaj
Ilustracje: Tomasz Ginter
Data wydania oryginału: 2009
Wydawca polski: Instytut Pamięci Narodowej
Liczba graczy: od 2 do 5 osób
Wiek graczy: od 8 lat
Czas rozgrywki: 10-15 minut
Cena: 25,95 zł



Czytaj również

Kolejka - recenzja
Za czym kolejka ta stoi?
- recenzja
Niepodległa
Trudna droga do wolności
- recenzja
Miś Wojtek
Pomocny miś
- recenzja
7. W obronie Lwowa
O bolszewikach i lotnikach
- recenzja
Reglamentacja. Gra na kartki
Z kamerą wśród pudeł #35
111
111
Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy!
- recenzja

Komentarze


Wookie
   
Ocena:
0
Ocena zaskakująco wysoka jak na grę, która jest zwykłym memo...
19-07-2011 07:51
Fionaxxx
   
Ocena:
0
Grę należy oceniać w jej kategorii; w tym przypadku kategoria to "gra edukacyjna". Nie sądzę, aby w tej kategorii Pamięć ` 39 wypadała źle.
Zauważyłeś, Wookie, że kwestionujesz wszystkie moje oceny? Po odrzuceniu teorii spiskowych, doszłam do wniosku, że mamy zupełnie różne gusta. Jeśli jesteś ciekawy, jakie czynniki wpływały na ocenę gry, to mogę Ci je podać. :)
19-07-2011 09:46
Wookie
   
Ocena:
0
Żadnego spisku nie ma - to druga ocena którą kwestionuję, z tego co pamiętam, także nie ma obaw :)

Po prostu zastanawiam się, czy gra o prostackiej mechanice poprzez walor edukacyjny staje się bardzo dobra...

19-07-2011 16:39
Fionaxxx
   
Ocena:
0
Zgadzam się z Tobą, że mechanika jest najsłabszym elementem gry, ale do innych hm... aspektów nie mogłam się przyczepić za bardzo. :)
19-07-2011 22:07
AdamWaskiewicz
   
Ocena:
0
Tu akurat z Wookiem się zgodzę - o ile w Awansie mieliśmy mechanikę opartą na prostej grze w wojnę, to jednak była ona jakoś zmodyfikowana, uatrakcyjniona. A tutaj kolejne pexeso, od innych różniące się tylko obrazkami - bo nie czarujmy się, że gracze z grupy wiekowej, do której ta pozycja jest przeznaczona, będą czytać dołączone do niej materiały edukacyjne.
19-07-2011 22:51
GoldenDragon
   
Ocena:
0
Od innych gier memo Pamięć '39 różni osobliwa tematyka i wątek edukacyjny w instrukcji - trochę ulepszone wydanie klasycznego memo, więc i ocena wyższa :)
20-07-2011 00:28
Wookie
   
Ocena:
0
no to dla mnie:
klasyczne memo: 3/10
memo z elementem edukacyjnym: 4/10
20-07-2011 08:26
Fionaxxx
   
Ocena:
0
Wookie, Adam, a graliście w Pamięć z osobami w wieku szkolnym? Ja - tak i gra się spodobała, prosta mechanika nie była problemem, wręcz odwrotnie była zaletą. Młodzież i dzieci, które wcześniej nie grały w nowoczesne gry, nie chcą grać w gry o skomplikowanej mechanice, nie chcą słuchać zasad, gdy jest ich sporo.
Adam, jednym z testerów był 11-latek; czytał broszurę, bo zaskoczyły go obrazki z końmi i spodobał mu się samolot i czołg. Niesprawiedliwe oceniasz młodzież :)
Myślę, że w grach edukacyjnych na pierwszym planie jest walor edukacyjny; czyli bardziej chodzi o przekazanie wiedzy niż o zabawę (pewnie za to zdanie będę smażyć się w planszówkowym piekle :) ). Więc oceniajmy gry biorąc pod uwagę ich cel i grupę odbiorców.
20-07-2011 10:35

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.