Ca$h'n Gun$

W napadzie na bank jedną z najtrudniejszych rzeczy oprócz, rzecz jasna, ucieczki, jest "sprawiedliwe" podzielenie się łupem. W porównaniu z tym strzelanina i ucieczka przed policją wydają się dziecinną igraszką. To właśnie przy podziale "fantów", twoi wspólnicy przystawiają ci do głowy pistolet, chcąc w ten sposób zachęcić cię do odstąpienia im części łupu...




Kupując Ca$h'n Gun$ otrzymujemy spore kwadratowe pudełko z sześcioma czarnymi pistoletami wykonanymi z gąbki. Z całego serca odradzam kupowanie edycji angielskiej, ponieważ pistolety są w niej koloru pomarańczowego, jeśli jednak ktoś już zdecyduje się na to wydanie, polecam spryskać je sprayem firmy Games Workshop – chaos black – i polakierować, bo bez tego farba nie będzie się dobrze trzymać.

W środku znajdziemy również solidnie wykonane pieniądze i żetony, które – rozsądnie używane – posłużą nam przez długi czas. Karty do gry, z komiksowymi rysunkami autorstwa Gerarda Mathieu, mają okrągłe brzegi, dzięki czemu również nie zniszczą się szybko.




W grze wcielamy się w rolę gangsterów, którzy przy pomocy silnych argumentów próbują uzyskać jak największą ilość pieniędzy z napadu. Gra toczy się przez osiem tur podzielonych na siedem (lub osiem, jeśli gramy z policjantem, ale o tym za chwilę) faz.

W czasie każdej tury wykładane są na stół pieniądze do podziału. Po pojawieniu się kolejnej porcji gotówki, każdy z graczy kładzie przed sobą jedną z kart amunicji (Klik, Bang lub Bang, Bang, Bang) po czym celuje w wybraną przez siebie osobę pistoletem. Strzały rozstrzyga się bardzo łatwo – Klik jest zwykłym blefem, Bang zadaje jedną ranę, natomiast Bang, bang, bang zadaje obrażenia, a jeśli zagrywamy tę kartę na osobę, która w nas strzela to jej pocisk nas nie rani. Teraz ci, którzy uznają, że znajdują się w beznadziejnej sytuacji mają szansę na wycofanie się dzięki czemu nie zostaną postrzeleni, ale za to otrzymają znacznik "tchórza", za który pod koniec gry będą musieli odjąć sobie 5 tysięcy dolarów. Następnie wszyscy, którzy nie zostali postrzeleni i nie stchórzyli dzielą się między sobą gotówką.

Aby gra nie była zbyt monotonna autorzy zdecydowali się wprowadzić karty specjalne, które sprawiają, że nasza postać jest odporniejsza, może uzyskać dodatkową broń lub zarabia na śmierci innych.

Wrażenia z gry

Rozgrywka w Ca$h'n Gun$ zajmuje około 30. minut, przez co gra świetnie nadaje się na imprezy dla czterech – sześciu osób. Myślę, że na pewno spodoba się tym, którzy w czasie rozgrywki chcą się pośmiać i wyluzować, tak więc, można powiedzieć, że jest to gra odpowiednia dla każdego.

Na jej korzyść przemawia fakt, że wytłumaczenie podstawowych zasad zajmuje około trzech minut, a objaśnienie działania kart specjalnych zabiera nam następne trzy minuty. Kolejną jej zaletą jest fakt, że rozgrywka nie sprawi najmniejszych kłopotów osobom, które nie władają dobrze językiem angielskim lub niemieckim, gdyż na kartach nie znajdują się żadne napisy. Do gry wyszły dwa normalne dodatki (nie licząc tego z Essen 2005). Pierwszy –(Ca$h'n Gun$: Yakuzas) zawiera dodatkową broń, postacie i karty oraz umożliwia grę aż dziewięciu osobom. Drugi (Ca$h'n Gun$: Uzi) dodaje jedną kartę specjalną oraz wykonane z gąbki Uzi.

Na niekorzyść gry przemawia fakt, iż gracz może zginąć już w pierwszej turze rozgrywki przez co na jakiś kwadrans jest wyłączony z zabawy. Nieco przeciwdziałają temu karty specjalne, ale nie zawsze wylosujemy tę, która zapewni nam możliwość przeżycia. Czasem przeciwnie, zachęci ona pozostałych graczy do szybkiego wyeliminowania nas (przykładem takiej karty jest You don’t need it anymore..., która zapewnia graczowi dwa pistolety i zestawy naboi). Innym, największym, minusem tej gry jest to, że po trzech, maksymalnie czterech partiach, raczej odłożymy ją na jakiś czas na półkę, ponieważ gra dość szybko się nudzi.

Podsumowując, Ca$h'n Gun$, to dobra gra imprezowa. Jeśli chcecie się trochę pośmiać lub zabić czas w oczekiwaniu na jakiś poważniejszy tytuł, to szczerze polecam. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę