Dzielnica obiecana

Przed Pawłem Majką zostało postawione nie lada wyzwanie. Nic więc dziwnego, że swoją książkę rozpoczął naprawdę świetnym prologiem – z jednej strony dobrze nakreślającym sytuację jak wygląda życie na powierzchni, a z drugiej intrygującymi zagadkami i zapowiedziami czegoś większego. Niestety, później tempo spada. Autor zabiera czytelnika w podróż po obskurnym schronie Nowej Huty razem z Objazdową Trupą Aktorów Pana Onufrego. Ich kolejna sztuka teatralna wystawiana w centrum Nowej Huty tym razem przynosi im pecha. Schwytani przez straż Federacji Schronów zostają oskarżeni o zdradę i kradzież. Ustawiona rozprawa i niejasne spiski władzy sprawiają, że aktorzy szybko trafiają na szubienicę. Ostatecznie wspólnymi wysiłkami udaje się zbiec Marcinowi i Ewie, którzy aby ratować życie wychodzą na skażoną powierzchnię. Ucieczka jednak nie rozwiązuje problemu, bowiem Federacja wysyła w pogoń za uciekinierami oficera Siedlara z oddziałem żołnierzy.

Mimo że powieść momentami się dłuży przez szczegółowe opisy czy wewnętrzne rozważania bohaterów, to ostatecznie fabuła jest na tyle interesująca, że warto brnąć przez nudniejsze fragmenty. Najlepiej sytuacja wygląda pod koniec powieści, kiedy to historia nagle zaczyna przyśpieszać, a spokojne sceny ustępują miejsca bardziej dramatycznym momentom. W efekcie czytelnik otrzymuje przyjemną i interesującą lekturę, pobudzającą wyobraźnię, ale jeśli liczył na szybką i lekką rozrywkę (pokroju Fabrycznej Zony) to tutaj jej nie znajdzie. Dzielnica obiecana to powieść, która porusza wiele ciekawych tematów natury egzystencjalnej – między innymi potrzebę przetrwania gatunku ludzkiego, czy istnienia mutantów. Lektura również tworzy świat uniwersum Metra 2033 na nowo. Majka odszedł od dusznego i ciemnego schronu znanego z rosyjskiej powieści Metro 2033 na rzecz pojedynczych podziemnych obiektów i wydrążonych już po wojnie atomowej tuneli. Warto zwrócić uwagę na naszkicowany przez autora obraz zniszczonego Krakowa, w którym pisarz skupia się na powierzchni i "atrakcjach" jakie zapewnia stalkerowi, a przy okazji przemyca czytelnikowi obraz miasta sprzed wojny.

Niezwykle dobrze radzi sobie również z kreśleniem osobowości bohaterów. Każda postać różni się od poprzedniej, często wręcz bohaterowie przechodzą ze skrajności w skrajność – od szaleństwa aż do nielogicznej nadgorliwości, idealnie wpisując się w nowy, zniszczony świat. Rząd staje się nieuczciwy i pragnie coraz większej władzy, a zwykli obywatele za złe spojrzenie są wieszani – brutalny i okrutny świat uznaje tylko prawo silniejszego.

Główny bohater, Marcin, to postać na początku historii mocno irytująca ze względu na osobowość naiwnego "chłopca" zapatrzonego w zapomniany świat sprzed wojny. Jego ślepa wiara w szczery i sprawiedliwy osąd ludzi rządzących często przysłania mu zdrowy rozsądek. Z kolei Ewa przez pierwsze pół książki przyciąga uwagę czytelnika swoim urokiem i inteligencją. Co ciekawe, Majka do tego stopnia zachowuje balans pomiędzy tymi bohaterami, że w pewnym momencie następuje zmiana odgrywanych ról  – Ewa traci w oczach czytelnika, a Marcin zyskuje. Każda osoba, którą poznajemy, jest skrajnie inna od poprzedniej – od zmutowanych ludzi zachowujących się jak zwierzęta, aż do mutantów zachowujących się jak ludzie.

Dzielnica obiecana z pewnością jest powieścią wybijającą się ponad inne książki w Uniwersum Metro 2033. Nawet jeśli brak jej bardziej dynamicznej fabuły, to Majka rekompensuje to szalenie ciekawym, wciągającym bez reszty obrazem Krakowa. Każdy miłośnik uniwersum powinien po nią sięgnąć, nawet Ci co pierwszy raz mają styczność ze światem Metro. Jest to też lektura obowiązkowa w każdej biblioteczce fana postapokalipsy.