Autor: Agnieszka 'kudłata' Kawula
W książce jest wszystko, przeszłość, przyszłość i nicość, której nie można okiełznać. Możemy przeczytać o nazbyt nudnej i przytłaczającej rzeczywistości, o życiu, które tak szybko przepływa obok nas. Gaiman uzmysławia czytelnikowi, jak wiele tracimy przechodząc obojętnie obok naszych pragnień i uczuć, które chcielibyśmy zapisać. Wydaje się, że pisarz, mówi: "Nie lekceważ swojego życia, bo nagle przestaniesz istnieć i co potem?"
Przypowieści, senne widziała, nocne urojenia, złudzenia, baśnie - tymi słowami można określić czym są opowiadania ze zbioru Dym i lustra. Autor tworzy przepiękne wizje, które w niezwykły sposób przekazuje czytelnikowi. Słowa mają niezwykłą siłę (nie sposób oderwać się od lektury), wciągają, bawią, budzą wiele emocji, wprowadzają odrobinę magii do naszej rzeczywistości. Jest w twórczości Gaimana coś tajemniczego, przyciągającego niczym magnes. Pisarz poraża niezwykłością i lekkością stylu, nastraja onirycznie i sprawia, że przenosimy się do świata z pogranicza magii i rzeczywistości. Łatwo zatracić się w tym świecie tyle tajemniczym, ile niebezpiecznym. Autor bawi się czytelnikiem, zaprasza do filozoficznych rozważań, do poznawania opowieści, które wzruszają, a czasem budzą prawdziwą grozę.
Na kartach tego zbioru wszystko żyje własnym życiem. Czytamy piękne opowieści o chłopcu, który targuje się o swoje życie z trollem spotkanym podczas spaceru (Trollowy most), o kobiecie, która wchodzi w posiadanie Świętego Graala i nie chce go oddać pewnemu rycerzowi (Rycerskość), o aniołach walczących z własnymi słabościami (Morderstwa i tajemnice), o demonach, okrucieństwie, krwi, a także o nadziei. Poznajemy historie miłości nie zawsze tej ze szczęśliwym zakończeniem (Prezent ślubny), dowiadujemy się, że dziwne zlecenie morderstwa ma katastroficzne skutki (Załatwimy ich panu hurtowo), natomiast, kiedy zadzieramy z córką sów możemy zniknąć na zawsze (Córka sów).
Każde opowiadanie jest niesamowite, przedstawia historię z pogranicza świata rzeczywistego i fantastycznego. Niektóre nasycone są grozą Poego, inne mają w sobie coś z powieści Jonathana Carrolla, wszystkie natomiast oprawione są w tajemniczy i niepowtarzalny klimat pisarstwa Gaimana.
Jeśli jesteś czytelnikiem, który z lubością pomija wszelkie wstępy, nie radzę tego robić w wypadku Dymu i luster. Wstęp jest niezwykle ważny dla całości książki. To prawdziwe dopełnienie zbioru. Nie dość, że zawiera dodatkowe opowiadanie Prezent ślubny, to także sam autor przedstawia okoliczności w jakich powstawały kolejne utwory.
Teksty pozostają w pamięci na długo, o ile nie na zawsze. Powraca się do nich często i nigdy dosyć tych pięknych opowieści. Idźcie i czytajcie, a będziecie zauroczeni.
