Trójka to parszywe miejsce.
Zbrodnia i gwałt to codzienność. Obłuda i zdrada to chleb powszedni.
Sumienie i miłość – pojęcia nieznane.
Parrish Plessis jest w tym świecie Kimś.
Należy do Wspólnoty, wykroiła w gąszczu slumsów własne terytorium, a niedawno zabiła zmiennokształtnego. Ale Parrish, jedyna osoba w Trójce zdolna do ludzkich uczuć, ma kłopot. Zlecono jej zadanie z rodzaju niewykonalnych, a w dodatku zżera ją od wewnątrz pasożyt.
To obcy spoza świata, żywiący się adrenaliną i popychający swego nosiciela do ryzykownych zagrań i aktów przemocy. Plessis musi mocno się starać, by nie stać się krwiożerczą bestią. Pasożyt powoli wygrywa, ale Parrish wie, że nagrodą za wykonanie zadania jest szansa na pokonanie obcego.
A Plessis ma jeszcze inne zadania, ludzie w nią wierzą – Muenowie traktują ją jak swoja boginię i mesjasza, a bezdomne dzieciaki, nosiciele broni biologicznej też na nią bardzo liczą.
Wojna, która dobiegła końca w Trójce, przyniosła Parrish Plessis spore łupy. Nieźle jak na dziewczynę z zaocznym wyrokiem śmierci i nadzwyczajną zdolnością pakowania się w tarapaty. Kłopot w tym, że z władzą i terytorium wiąże się odpowiedzialność. Są też zobowiązania. Takie jak dług krwi wobec tajemniczej i groźnej Wspólnoty Coomera. To z jej polecenia Parrish ma wyruszyć na misję ratunkową w samo serce techno-mroku, do plugawego miasta Dis. W nagrodę będzie mogła dalej żyć. Zakładając, że wróci z wyprawy.
