W zapowiedziach wydawnictwa Kultura Gniewu pojawiły się opisy i okładki tytułów, które mają ukazać się w najbliższej przyszłości.
Są wśród nich między innymi Piękna Ciemność Fabiena Vehlmanna, Hasib i królowa węży Davida B. czy Kroniki birmańskie Guya Delisle. Nie zabrakło również komiksów dla dzieci, jak Czerwone wilczątko Amélie Fléchais i Hotel Dziwny Floriana i Katherine Ferrier.
Nagradzany na świecie komiks Piękna ciemność to niepokojąca i olśniewająca niebajka o tym, że zło potrafi przyjmować najbardziej niepozorne formy. Świat i bohaterowie tej opowieści – mogący kojarzyć się z Alicją w krainie czarów lub Pożyczalskimi – tylko na pierwszy rzut oka wydają się mili, przyjaźni i ładni. Łatwo dać im się zwieść. Słodziutkie twarzyczki malutkich istot zaludniających las są jednak tylko maskami, pod którymi kryje się małostkowość, chciwość i zawiść. Piękna ciemność to wstrząsające spojrzenie na to, co czai się za rutynową i nic nieznaczącą uprzejmością cywilizowanych społeczeństw.
Hasib i królowa węży to epicka historia inspirowana przekazem z Księgi tysiąca i jednej nocy. Tytułowy Hasib jest młodym drwalem pozostawionym przez nieuczciwych towarzyszy na pewną śmieć w jaskini. Bohater spotyka tam jednak królową węży, która zaczyna snuć niezwykłą opowieść, pełną przygód, bóstw, demonów, księżniczek, czarnoksiężników i przepowiedni…
Przepięknie narysowana powieść graficzna o Helenie, zwyczajnej jedenastolatce, której wciąż dokuczają rówieśniczki ze szkoły. Scenarzystka Fanny Britt i rysowniczka Isabelle Arsenault w niebanalny sposób opowiadają o powszechnym problemie. Ich historia jest emocjonalnie wiarygodna, psychologicznie skomplikowana, a także olśniewająca graficznie. Niezwykle ważny temat, jak i mistrzowskie wykonanie sprawiły, że Jane, lis i ja była wielokrotnie nagradzana, trafiła też na listy rekomendowanych książek dla młodzieży w wielu amerykańskich bibliotekach.
Pewnego dnia wilczyca wróciła z polowania z pyskiem pełnym tłustych zajęcy i rzekła do swojego dziecka: "Zaniesiesz babci tego pięknego zająca. Wypadły jej zęby i nie może już polować". Małe wilczątko, które zawsze ubiera się na czerwono, rusza w stronę domku babci. Niestety, gubi drogę, zjada zająca, a co najgorsze, niepomne słów mamy wchodzi do lasu martwych drzew, gdzie mieszkają myśliwy i jego córka. Nieszczęście! Czerwone wilczątko autorstwa Amélie Fléchais to przepiękna i przewrotna wariacja na temat "Czerwonego kapturka", słynnej baśni Charles'a Perraulta. Tutaj wilki wcale nie są tym, czym się wydają.
Bezdomne wampiry o zmroku to wznowione w jednym tomie dwa albumy – O zmroku i Bezdomne wampiry – z przygodami słynnych krwiopijców stworzonych przez Tadeusza Baranowskiego. Znajdują się tutaj historie publikowane przed laty w czasopiśmie „Na Przełaj”, opowieści powstałe podczas pobytu polskiego autora w Belgii, w tym historie według scenariuszy Jeana Dufaux, i komiksy, które nie ukazały się nigdzie indziej. Podczas lektury bardzo prosimy uważać na szyję.
Mieszkańcy Hotelu Dziwnego budzą się z zimowego snu, żeby z przerażeniem stwierdzić, że wiosna jeszcze nie nadeszła. Co więcej, wygląda na to, że zima ma się świetnie, a cykl przemienności pór roku został nieodwracalnie zakłócony! Nie zastanawiając się długo, bohaterowie wyruszają na wyprawę, aby odnaleźć Pana Wiosnę i dowiedzieć się, co się z nim właściwie dzieje. Po drodze czekają ich mniej lub bardziej niebezpieczne przygody i niecodzienne spotkania.
Drugi tom autobiograficznego komiksu Riada Sattoufa, w którym opowiada on o swoim dzieciństwie spędzonym w cieniu trzech dyktatorów – Muammara Kaddafiego, Hafiza al-Asada i własnego ojca. Autorowi udaje się fascynująco uchwycić dziecięce spojrzenie na świat i gorączkę politycznego idealizmu. Wspomina więc wczesne lata, spędzone zarówno na francuskiej wsi, jak i w Libii Muammara Kaddafiego czy w Syrii dynastii Asadów, niezależnie jednak od kraju, zawsze pod dachem domu rządzonego przez ojca – Syryjczyka, zwolennika panarabizmu, który ciągnie rodzinę w pogoni za wspaniałym snem o jednym narodzie arabskim. Araba przyszłości już dziś porównuje się z powieściami graficznymi Maus. Opowieść ocalałego Arta Spiegelmana czy Persepolis Marjane Satrapi.
Po pobycie w Korei Północnej kanadyjski rysownik i animator wyrusza do Mjanmy (obecna nazwa Birmy). Tym razem jednak nie wyjeżdża służbowo – to Nadège, żona Delisle’a, będąca pracownikiem francuskiego oddziału humanitarnej organizacji Lekarze bez Granic, zostaje wysłana na misję do tego azjatyckiego kraju. Guy postanawia jej towarzyszyć, między innymi po to, żeby opiekować się ich malutkim synkiem. Mając zdecydowanie więcej wolnego czasu niż podczas pobytu w Pjongjangu, Delisle może skoncentrować się na poznawaniu nowego kraju i jego mieszkańców. Uważnie obserwuje życie zwykłych ludzi w państwie trzymanym żelazną ręką przez przedstawicieli wojskowej dyktatury, ich – i swoje – codzienne problemy, miejscowe zwyczaje.
