Poniższy tekst zawiera opis choroby nadającej się na wzbogacające sesję wyzwanie dla postaci około 5. poziomu. Jest napisany z myślą o D&D 3.5, choć bez trudu można go wykorzystać także w edycji 3.0.
Smokogłowie
Infekcja: Kontakt lub wdychanie, ST 18
Wylęganie: 1 dzień
Efekt: Wzrost Charyzmy o 1k4 punkty (maksymalnie +6)
Smokogłowie to choroba umysłu stworzona przez świetnie się bawiącego smoka-psotnika. Wzmacnia ona osobowość zarażonego, wydając go jednak na pastwę złudzeń. Zarażona smokogłowiem postać nie chce słuchać niczyich rozkazów, staje się władcza i próżna. W sytuacjach, w których kłóci się to z jej charakterem lub naraża na niebezpieczeństwo, może wykonać rzut obronny na Wolę (ST 12 + ilość punktów, o którą do tej pory wzrosła jej Charyzma) – udany pozwala zachowywać się normalnie w tej sytuacji.
Ponadto za każdym razem, gdy statystyki postaci wzrastają dzięki chorobie, musi ona wykonać taki sam rzut obronny lub uwierzy, że jest smokiem w ludzkiej postaci! Tak omamiony bohater wierzy, że odzyskanie prawdziwych kształtów jest jego podstawowym celem i nie zawaha się przed niczym, by dopiąć swego – a więc użyć na sobie przełamania klątwy lub złamania zaklęcia. Na szczęście taka „kuracja” wyleczy postać ze smokogłowia (i zlikwiduje premię do Charyzmy). Kilka osób jednocześnie zarażonych smokogłowiem może równie dobrze wspierać nawzajem swoje dążenia do odzyskania prawdziwej postaci, co nie uwierzyć w „smoczość” innych i ukarać ich za pychę tytułowania się smokiem.
Smokogłowie w przygodach
Bohater zarażony smokogłowiem – tak BG, jak i BN – może wprowadzić w przygodzie ogromne zamieszanie i być może nawet stać się jej głównym motywem. Oto kilka pomysłów wykorzystujących tę niezwykłą przypadłość:
- Bohaterowie szykują się do walki z potężnym czerwonym smokiem. Gad zabezpieczył się przed intruzami w perfidny sposób – dookoła jego siedziby rosną kwiaty, których aromat wywołuje nie tylko smokogłowie, ale i przekonanie, że jest się dzieckiem tego konkretnego smoka.
- Postacie podróżują z grupą kolonizatorów lub uchodźców, gdy jeden z BG i niezbyt szlachetny BN zarażają się smokogłowiem. Nagle rozdęte ego tej dwójki prowadzi do konfliktu między podróżnikami, a prawdziwe kłopoty zaczną się, gdy jeden z nich uwierzy, że jest smokiem…
- Bohaterowie spotykają coraz więcej postaci zarażonych smokogłowiem i być może sami do nich dołączają. Okazuje się, że chorobę rozsiewa smok faktycznie uwięziony w ludzkim ciele licząc, że któryś z zarażonych odkryje sposób na zdjęcie klątwy.
Smokogłowie w Eberron
Smokogłowie to jedna z nienaturalnych chorób szalejących po Xen’Drik, kontynencie spustoszonym przez smoczą magię. Co niezwykłe, niektórzy poszukiwacze przygód celowo poszukują źródeł tej zarazy. Xen’Drik to bowiem kraina, w której krajobraz czasami zmienia się w jedną noc wraz z jego mieszkańcami i podobno osoba, która doświadczy takiej zmiany pod wpływem smokogłowia naprawdę stanie się potężnym gadem. Pytanie tylko, jak wytrzyma to jej osłabiony umysł – być może część szalonych smoków, które zasiedlają kontynent to właśnie przemienieni szaleńcy? To wyjaśniało by przykładowo rozmiar obłędu i manii wielkości Xilelixa, mosiężnego żmija i ojca Syna Eberron.
Praca brała udział w konkursie na najlepsze Wyzwanie do 3. edycji Dungeons & Dragons.
Serdecznie dziękuję Kasi "Phei" Kraińskiej, której notatki z sesji zainspirowały mnie do stworzenia Smokogłowia
