Elementalizm, podobnie jak inne rodzaje magii, towarzyszy ludzkości od jej zarania. Najwcześniejsza wiarygodna wzmianka o magii żywiołów pochodzi z 100 KI, a więc z okresu, kiedy Middenheim słynęło już jako centrum sztuk magicznych w Imperium (patrz: Middenheim: Miasto Białego Wilka). Z 1983 KI pochodzą z kolei pierwsze zapiski o prześladowaniach czarodziejów, kiedy to demonolodzy i nekromanci doprowadzili do wybuchu Wojny Czarodziejów (patrz: Middenheim: Miasto Białego Wilka; Marienburg: Sold Down the River, s. 21, Dwarfs: Stone and Steel, s. 109).
Wraz z opublikowaniem drugiego wydania gry Warhammer Fantasy Roleplay (Księga zasad) i dodatku Królestwo magii wydawnictwa Black Industries i Green Ronin całkowicie odrzuciły pierwotną koncepcję magii, zastępując ją magią kolorów, wprowadzoną do Starego Świata w czwartym wydaniu Warhammer Fantasy Battle. Zgodnie z obowiązującym kanonem wszystkie moce magicznie niepoddające się klasyfikacji według teorii ośmiu Wiatrów Magii zaliczono do magii guseł. Tak stało się z elementalizmem i iluzjonizmem.
Autorzy drugiego wydania Warhammer Fantasy Roleplay przyjęli również wprowadzoną przez szóste wydanie Warhammer Fantasy Battle wersję historii, w której do czasu Wielkiej Inwazji Chaosu z roku 2302 KI aparat państwowy prześladował adeptów wszystkich sztuk magicznych. Wedle zamieszczonego w Królestwie magii wyjaśnienia, głęboka niechęć społeczeństwa imperialnego do magii jest pozostałością wpływów krasnoludzkich w pierwszych wiekach państwowości ojczyzny Sigmara. Po utworzeniu Kolegiów Magii guślarzami zaczęto nazywać tych czarodziejów, którzy operowali poza prawem, dopuszczającym wyłącznie działalność czarodziejów z kolegiów.
Legenda mówi, że ujrzawszy potęgę elfiej magii, cesarz Magnus Pobożny poprosił Teclisa o nauczenie wybrańców arkanów sztuk magicznych. Będąc świadomym ułomności ludzkiego umysłu, która uniemożliwia człowiekowi pojęcie zawiłości elfiej magii, opartej na mocy Chaosu, mag z Ulthuanu podzielił umownie Wysoką Magię na osiem składowych i z każdej uczynił odrębną dziedzinę magiczną. Kierując się cechami charakteru kandydatów, elf utworzył osiem grup, a członków każdej z nich nauczył podstaw jednego aspektu magii.
Niniejszy dodatek na powrót wprowadza magię żywiołów do realiów świata drugiej edycji Warhammera. Aby uwiarygodnić ten zabieg, jego pierwsza część zawiera krótką historię elementalizmu w Imperium i Starym Świecie. Moim zdaniem poczynione przez autorów drugiego wydania gry założenie, że wszelka magia pochodzi z Chaosu, niezawodnie prowadzi do wniosku, iż natury Chaosu nie da się wytłumaczyć jedną uporządkowaną teorią. Uświadomiwszy to sobie, czytelnik zapewne ujrzy przedstawione w Księdze zasad i Królestwie magii fakty w innym niż dotychczas świetle.
Wersja oryginalna:
Lost in Translation: The Return of Elementalism - Alfred Nuñez Jr
Wersja polska:
Tłumaczenie i redakcja: 'hallucyon'
Ilustracje: Ewa Łapa
Korekta merytoryczna i techniczna: Karolina 'Viriel' Bujnowska, Daniel 'karp' Karpiński
Skład i łamanie: 'triki'
Za zgodą A. Nuñeza polską wersję opatrzono grafikami własnymi.