» XXL

XXL

Dodał: Mateusz 'TheProdigy' Gołaszewski

XXL
-
Ocena użytkowników
Średnia z 0 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Tytuł: XXL
Typ gry: karciana niekolekcjonerska
Projektant: Hajo Bücken, Dirk Hanneforth
Ilustracje: Franz Vohwinkel
Wydawca oryginału: Abacus Spiele
Data wydania oryginału: 1996
Wydawca polski: G3
Liczba graczy: od 2 do 6
Wiek graczy: od 8 lat
Czas rozgrywki: ok. 30 min.
Cena: ok. 30 zł

Czyste XXL polega na rozegraniu sześciu kolejnych wariantów XXL jeden po drugim – każdy z nich jeden lub dwa razy. Po zakończeniu każdej gry należy zanotować pozycje jakie zajęli poszczególni gracze. Jeśli dochodzi do remisu, obaj gracze zapisują sobie to samo miejsce. Jednocześnie następne miejsce w kolejności jest omijane (np. jeśli dwóch graczy zajęło drugie miejsce – obaj zapisują sobie po 2 punkty, a kolejny gracz zapisuje sobie 4 zamiast 3). Po zakończeniu ostatniej gry należy zsumować zdobyte punkty. Zwycięzcą zostaje ten, kto posiada najmniej punktów.

XXL to sześć różnych gier, które można rozgrywać osobno lub wszystkie po kolei jako czyste XXL:

1. Mniej więcej
Zagrywanie kart w dwóch kierunkach.
Cel gry:
Każdy z graczy stara się jak najszybciej pozbyć się swoich kart.

2. Trzymać się nisko
Tworzenie stosu małych kart.
Cel gry:
Każdy z graczy stara się jak najszybciej pozbyć się swoich kart.

3. Zezwolenie odmowy
Gra na lewy z dodawaniem (lub nie) do koloru.
Cel gry:
Każdy z graczy stara się zdobyć jak najwięcej kart.

4. Składanie zestawów
Zbieraj, wymieniaj, wykładaj.
Cel gry:
Każdy z graczy stara się wyłożyć najbardziej wartościowe zestawy kart.

5. Ustawianie w kolejności
Zagrywanie kart o kolejnych wartościach.
Cel gry:
Każdy z graczy stara się pozbyć się swoich kart jako pierwszy.

6. Karta określa kolor
Sprawdźmy, co przyniesie los.
Cel gry:
Gracze starają się zebrać jak najbardziej wartościowe lewy.

Galeria

Tagi: XXL | Hajo Bücken | Dirk Hanneforth | Franz Vohwinkel | G3 | Abacus Spiele


Czytaj również

Szarlatani z Pasikurowic
Mikstura na wszystko
- recenzja
Torres
Pnąc się ku górze
- recenzja
Pszczółki
Jedyna gra, w której dzieci nie lubią misia
- recenzja
Zaklęta Wieża
Kto uratuje księżniczkę, no kto?
- recenzja
Imperializm: Droga ku dominacji
Budowanie cywilizacji po polsku
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.