» Recenzje » Wojna runów - Marcin Mortka

Wojna runów - Marcin Mortka


wersja do druku

Wojna okiem Mortki


Wojna runów - Marcin Mortka
Wojna runów jest drugą po Ostatniej sadze powieścią Marcina Mortki. Pamiętając o zainteresowaniu autora skandynawistyką, można by przypuszczać, że nowa książka będzie utrzymana w mrocznym klimacie wikingów, czy zwaśnionych rodów irlandzkich. Nic bardziej mylnego, choć nie można pominąć unoszących się nad całością duchów dawnych bogów... Mortka wprowadza czytelnika w zamęty drugiej wojny światowej, na pokład "Gromu" pod bardzo specyficznym dowództwem. Okręt wojenny prowadzi bowiem młody polski podporucznik Śnieżewski, który posiada dar "widzenia śmierci". Autor sprawnie połączył mitologię Północy z wątkami wojennymi, dzięki czemu powieść zyskała oryginalny wymiar i nie sposób się od niej oderwać, choć może dziwnie to brzmi mając na uwadze fakt, że autorem recenzji jest kobieta... Pewnie wątłe niewiasty o wrażliwych sercach po Wojnę runów nie sięgną, jednak z pełną świadomością polecam ją także paniom.

Na arenie do walki o wszystko stają Śnieżewski, człowiek brytyjskiego wywiadu Harrington, którego nękają tajemnicze koszmary senne, z jego pamiętnikiem skrywającym wiele sekretów oraz niemiecki profesor Tritz. Co z tego wyniknie? Co chowa się pod płaszczem okrutnej wojny? Co w tej zawiei dziejów robi Ukryty Lud i Król Gór? Kto wyjdzie zwycięsko z wojny runów? Mortka podaje odpowiedzi w swoim czasie. Dawkuje je, rozdziela między kolejne strony, by w końcu zaspokoić ciekawość czytelnika. Autor świetnie przedstawił kulisy wojny wraz z jej absurdami. Nie zabrakło tu także słów krytyki pod adresem Polski.

Wielowymiarowe postaci spoglądają na nas ze stron tej czterystu stronicowej powieści, a każdy z bohaterów ma w oczach inny błysk, zarezerwowany tylko dla niego. Mimo wszystko, największe zaufanie i sympatię zyskał w moich oczach młody Śnieżewski, który od samego początku intryguje. "Śmierć dziadka w katastrofie lotniczej. Wypadek ojca. Samobójstwo komandora podporucznika Wilczaka. Trzech ludzi, których darzył szacunkiem i miłością, nagle odchodziło z tego świata, a on o tym wiedział. On to przewidział". Czarne charaktery, pomimo swej "złej" roli, również przyciągają uwagę.

Także bardzo płynna narracja i naturalne dialogi sprawiają, że tekst czyta się bez jakichkolwiek potknięć o błędy językowe. Mortka operuje poprawną polszczyzną i z całą pewnością zdaje sobie sprawę z tego, co może zdziałać słowem... A może wiele, czego dowodem są świetne sceny bitewne, a już opis bitwy o Narwik to cudeńko. Choć może znowu zabrzmi to dziwnie, ale momentami czułam niedosyt tychże opisów. Tak, w wydaniu Mortki to naprawdę czyta się świetnie. Trzeba też przyznać, że pisarz sporo się musiał "naszperać" w źródłach, by stworzyć Wojnę runów. W końcu to nie tylko fantastyka. W powieści mamy sporo faktów historycznych, o czym przekona się każdy, kto ma choć nikłe pojęcie o historii drugiej wojny światowej. Jeśli nie ma, też nic straconego, ponieważ autor na końcu zamieścił nie tylko bibliografię , ale i komentarz historyczny. I tak przyznaje, że dzieje polskich niszczycieli i początkowy przebieg bitwy o Narwik zostały wiernie oddane. Mortka za "największy grzech" uważa przedstawioną przez siebie własną wersję losu niemieckich niszczycieli komandora Bontego. Jak się można przekonać, postaci historyczne także znajdują swoje odzwierciedlenie na kartach powieści, jednak najczęściej pod zmienionymi nazwiskami, choć autor kilka osób "przemycił" i pozostawił im prawdziwe tożsamości.

Nie ma sensu rozwodzić się dłużej o Wojnie runów. Dobra literatura nie potrzebuje adwokata...
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
9.0
Ocena recenzenta
7.67
Ocena użytkowników
Średnia z 3 głosów
-
Twoja ocena
Tytuł: Wojna runów
Autor: Marcin Mortka
Autor okładki: Robert Adler
Wydawca: Agencja Wydawnicza RUNA
Miejsce wydania: Warszawa
Data wydania: 1 grudnia 2004
Liczba stron: 416
Oprawa: miękka
Format: 125 x 185 mm
ISBN-10: 83-89595-13-3
Cena: 28,50 zł



Czytaj również

Wojna runów
O jedną śmierć za dużo
- recenzja
Wojna runów - Marcin Mortka
Magia runów
- recenzja
Wojna runów - Marcin Mortka
Powtórka z Ragnaroku
- recenzja
Nawia. Szamanki, szeptuchy, demony
Opowieści z zapomnianego słowiańskiego świata
- recenzja
Nie ma tego Złego
Podręcznikowe fantasy
- recenzja

Komentarze


MIKK
    Panie Marcinie...
Ocena:
0
Skąd pan bierze pomysły do swoich książek?
26-01-2005 11:18
~Malta

Użytkownik niezarejestrowany
    Mikk,
Ocena:
0
zerżnąłeś tekst ze statusu JoAnny:P.
Btw - gratulacje Panie Marcinie :D
26-01-2005 21:22
JoAnna
   
Ocena:
0
Niczego nie zerżnął - to jego tekst z Zahconu, który ja sobie pożyczyłam.
Prawda, panie Mikołaju?
26-01-2005 22:41
storm
    heh
Ocena:
0
Chciałem zapytać o to samo, ale MIKK mnie ubiegł :D

Zresztą znamy odpowiedź :D
26-01-2005 23:12
~MAlta

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
a to zwracam honor:D
27-01-2005 10:15
~Justyna

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
hehehe. a ja mam chyba najfajniej bo mówię Mortce :dzeń dobry profesorze jak go zobaczę na korytarzu w mojej szkole ;) nie ma jak mieć nauczyciela od angielskiego (wprawdzie uczy drugą grupę ale co mi tam)- pisarza fantasy :)
05-03-2005 22:37

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.