Wieczna Noc - Claudia Gray

Szesnastoletnia Bianka przenosi się z małego miasteczka do internatu w elitarnej szkole, Wiecznej Nocy. Mimo że wraz z nią przeprowadzają się tutaj jej rodzice, podejmując w placówce pracę jako nauczyciele, to nastolatka jest przerażona nowym miejscem; gotycki budynek sprawia na niej upiorne wrażenie. W dodatku każdej nocy dręczy ją koszmar, w którym przedziera się przez las, uciekając przed czymś strasznym, jednak zawsze ratuje ją ten sam tajemniczy chłopak. Wielokrotne dyskusje z rodzicami o niechęci do nowej szkoły nie przynoszą żadnych rezultatów, dlatego Bianka decyduje się na ucieczkę do pobliskiego miasteczka. Liczy jednak, że matka i ojciec szybko ją znajdą, a opuszczenie domu odczytają jako wyraźny protest.

Z każdym krokiem oddalającym ją od Wiecznej Nocy dziewczyna zaczyna się coraz bardziej bać, by w nagłym przypływie paniki rzucić się biegiem przez las. Nagle wpada na Lucasa, chłopaka ze swoich snów, i z miejsca się zakochuje. Po krótkiej rozmowie postanawia wrócić do szkoły, gdzie rozpoczyna się właśnie nowy rok szkolny. Nieśmiała nastolatka przytłoczona jest tłumem obcych ludzi, więc wypatruje nowo poznanego kolegi, lecz nie udaje jej się go dostrzec. Gdy spotyka go kilka dni później, ten zachowuje się, jak gdyby jej nie znał…

Wieczna Noc to debiutancka powieść amerykańskiej pisarki piszącej pod pseudonimem Claudia Gray. Niestety, ten brak doświadczenia boleśnie odczuwamy na każdej kolejnej stronie. Książka stanowi jeden wielki zlepek schematów, jednocześnie nie zawierając żadnych nowatorskich pomysłów. Pierwsze dni Bianki w nowej szkole, poczucie wyobcowania w nowym środowisku i motyw balu przywodzą na myśl sceny z Harry'ego Pottera, z tym że powieści Rowling pod względem warsztatu literackiego stoją na dużo wyższym poziomie.

Element paranormalny przez pierwszą połowę książki właściwie się nie pojawia, dopiero po znacznym zwrocie akcji (a nawet kilku) zaczyna mieć realny wpływ na wydarzenia. Mimo to wątek ten został uwspółcześniony i miłośnicy konwencji stokerowej będą bardzo zawiedzeni – wampiry popijają na co dzień dostarczaną przez rzeźnika juchę. Gdy natomiast potrzebują krwi ludzkiej, koniecznej do przeprowadzenia pewnego rytuału, udają się do hospicjum lub domu starców i wgryzają się w umierającą osobę. Ponadto można odnieść wrażenie, że autorka większość rozwiązań wymyśla na poczekaniu, przez co istnieje prawdopodobieństwo, że czytelnik odczuje swego rodzaju niespójność i brak konsekwencji.

To samo uczucie towarzyszyło mi podczas poznawania bohaterów. Główna bohaterka nieustannie twierdzi, że jest osobą bardzo nieśmiałą, lecz jej kolejne wyczyny temu zaprzeczają. Natomiast Lucas na początku sprawia wrażenie osobowości paranoidalnej – izoluje się od środowiska i jest chorobliwie nieufny wobec Bianki. Ponadto chłopak przejawia skłonność do agresji, a jego nastrój szybko ulega zmianom. Reszta uczniów z początku wydaje się typową amerykańską grupą, w której wyróżniają się sportowe gwiazdy i szkolne piękności, jednak gdy wziąć pod uwagę fakty, które poznajemy w trakcie książki, ich zachowanie okazuje się strasznie irracjonalne i niedojrzałe.

Podsumowując, Wieczna Noc to słaba pozycja, z pewnością napisana na fali popularności Zmierzchu i innych romansów paranormalnych dla nastolatek. Mam świadomość, że nie należę do grupy docelowej autorki, dlatego wiem, że powieść może spodobać się niektórym osobom, czego przykładem jest moja szesnastoletnia siostra. Mimo wszystko jednak fabuła książki jest bardzo przewidywalna i zwroty akcji nie są wcale zaskakujące, natomiast postacie, zamiast intrygować swoją osobowością, najzwyczajniej irytują. Dlatego sugeruję wybranie innej lektury. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę