Trzeci klucz - Jo Nesbo

Każdy miłośnik kryminałów łatwo dostrzeże, że gatunek ten został ostatnio niemal całkowicie zdominowany przez pisarzy skandynawskich: Henniga Mankella, Stiega Larssona, Camillę Läckberg… Do tych nazwisk należy dopisać jeszcze jedno – Jo Nesbo, autora znanego przede wszystkim z cyklu o Harrym Hole'u, publikowanego przez Wydawnictwo Dolnośląskie. Trzeba przy tym od razu powiedzieć, że potencjalny czytelnik Trzeciego klucza może się poczuć nieco zdezorientowany. Powieść ta bowiem, czwarta z serii, widnieje jako druga na tylnej stronie okładki, a jedna z jej kontynuacji ukazała się w Polsce przed nią. Tymczasem warto zacząć przygodę z twórczością Norwega w odpowiedniej kolejności, z racji pewnych wątków powtarzających się w jego książkach.

Jeden z banków w Oslo zostaje obrabowany przez zamaskowanego sprawcę, który przed ucieczką strzela w głowę kasjerce. Wydaje się, że to zwykły napad rabunkowy przeprowadzony przez niestabilnego psychicznie przestępcę, ale przeniesiony z wydziału zabójstw Harry Hole podejrzewa głębszy motyw całego zdarzenia. W śledztwie pomaga mu nowa partnerka – Beate Lonn, mająca nieprawdopodobną umiejętność zapamiętywania każdej widzianej w życiu twarzy. Bohaterowie muszą śpieszyć się z ujęciem sprawcy, ochrzczonego przez prasę Ekspedytorem, gdyż wszystko wskazuje, iż nie zamierza on na tym banku poprzestać.

Nie jest to bynajmniej jedyna sprawa, jaką prowadzi Hole. Wciąż bowiem pamięta o śmierci swej przyjaciółki Ellen, która dowiedziała się czegoś istotnego o handlu bronią w Norwegii, w jaki najwyraźniej zamieszany jest inny policjant, Tom Waaler. A i to jeszcze nie koniec zmartwień ledwie wiążącego koniec z końcem Harrego. Jego dawna dziewczyna, Anna, zostaje znaleziona martwa w swym mieszkaniu, a wszelkie ślady wskazują na samobójstwo. Problem polega na tym, że detektyw spotkał się z nią poprzedniego wieczoru, ale nie pamięta absolutnie niczego z tej wizyty. Co gorsza, otrzymuje maila z groźbami od kogoś, kto dobrze wie, co się wtedy wydarzyło. Śledztwa w sprawie napadu i śmierci Anny zdają się mieć jeden wspólny mianownik – Raskola, sławnego przestępcę dobrowolnie odsiadującego wyrok. Zgadza się on pomóc policji w dochodzeniu, jednak bynajmniej nie z dobroci serca, gdyż jego zaangażowanie ma swoją cenę.

W przeciwieństwie do większości kryminałów skupionych na jednym kluczowym wątku, tu otrzymujemy aż dwa główne i jeszcze trzeci poboczny, ale przewijający się przez kilka książek z serii. Fabuła cały czas zaskakuje, podrzucając wciąż nowe fałszywe tropy i wskazówki, a gdy tylko stajemy się pewni czyjejś winy, nagle okazuje się, że wciąż brakuje jakiegoś kawałka układanki a sytuacja zmienia się diametralnie. Z jednej strony to zaleta, gdyż powieść staje się nieprzewidywalna, cały czas trzymając w napięciu, ale z drugiej strony po którejś z kolei wolcie fabularnej przestaje to robić na czytelniku wrażenie. Mimo to muszę pochwalić autora za sam zamysł, nawet jeśli wykorzystał tę sztuczkę o jeden raz za dużo.

Kreacja głównego bohatera też wyróżnia się in plus – mimo walki z nałogiem czy ścigającymi protagonistę demonami przeszłości nie jest on kolejną wersją "cynicznego-ponurego-detektywa-alkoholika" jakich widzieliśmy już wystarczająco wielu, i da się go polubić. Znacznie bardziej intrygujący są jednak Raskol – błyskotliwy Cygan o niejasnych motywach – i Tom Waaler, policjant, a zarazem arcywróg Harrego, zamieszany w ciemne interesy. Szkoda, że pojawiają się oni ledwie kilka razy, ale cóż, głównym bohaterem jest wszak Hole i to wokół niego kręci się cała historia.

Trzeci klucz okazał się książką równie dobrą jak poprzedzające go Czerwone Gardło. Ponownie otrzymujemy świetny kryminał z inteligentną intrygą, intrygującymi bohaterami i nieprzewidywalnymi zwrotami akcji. Nawet jeśli gatunek wydaje się nie mieć przed Wami tajemnic, to zachęcam do zapoznania się z twórczością Jo Nesbo. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę