Tropem Xameleona - Eugeniusz Dębski

Powieść Tropem Xameleona to powrót Eugeniusza Dębskiego do bohaterów znanych z dwóch wcześniejszych opowiadań: Królewska roszada i Z powodu picia podłego piwa - rycerza Hondelyka i jego wiernego towarzysza Cadrona.

Akcja powieści rozgrywa się w królestwie Lanyatta. Na władcę, Trazwalara Wielkiego, ktoś wydał zlecenie zabójstwa. Szpiedzy powiadomili go, że ma tego dokonać Hondelyk, człowiek - kameleon. Władcy udaje się schwytać i uwięzić Cadrona, przyjaciela potencjalnego zabójcy. Na dwór przybywa najpotężniejszy z magów, Sodos Skrępowany, który ma wytropić Xameleona, a także jego zleceniodawców.

Dębski w niezwykły sposób konstruuje intrygę. Odsuwa głównego bohatera w cień wydarzeń i każe go szukać w tłumie innych postaci. Hondelyk pojawia się tylko we wspomnieniach przesłuchiwanego Cadrona lub w jego snach. Xameleon jest bohaterem bardzo intrygującym, sprytnym, którego prawdziwe oblicze jest nie do rozszyfrowania. W toku powieści czytelnik zaczyna się poważnie zastanawiać o co tak naprawdę chodzi i czy Xameleon ma na celu zabicie władcy. To samo dotyczy maga, który chodzi swoimi ścieżkami, budzi respekt, a z czasem szacunek samego Trazwalara. Pozornie prowadzi śledztwo, szuka skrywającego się gdzieś zabójcy, ale jest na tyle tajemniczy, że nie wiadomo, czy aby na pewno działa na korzyść władcy.

Powieść niesamowicie wciąga. Czytelnik dostaje do dyspozycji kilka faktów, a poskładanie ich w pasującą do siebie całość jest szalenie trudne i udaje się tylko częściowo. Autor nie ułatwia w żaden sposób rozwiązania zagadki. Dębski cały czas wodzi czytelnika za nos. Wyjaśnienie intrygi wydaje się proste i oczywiste, jednak tylko pisarz zna całą prawdę i tylko on jest upoważniony do deszyfrowania zagadki.

Książkę czyta się bardzo dobrze, choć powiem szczerze, że można by ją skrócić o jakieś sto stron. Dębski rozkoszuje się w opisach, każdy detal został skrupulatnie odnotowany na kartach powieści. Ciągnące się momentami na kilka stron opisy dają się czytelnikowi we znaki. Autor pokazał, że ma świetnie opanowaną sztukę narracji, lekko i zgrabnie przedstawia całą rzeczywistość otaczającą bohaterów. Niewątpliwie wpływa przez to silnie na wyobraźnię, jednak zagłębianie się w detale powoduje chwilowe zagubienie czytelnika w bieżącym wątku. Do tego długie partie narracyjne znacznie spowalniają akcję. Finał powieści jest nagły i bardzo dynamiczny. Przez końcowe pięćdziesiąt stron akcja toczy się w zastraszającym tempie, a kolejne odsłony intrygi szokują. Szkoda, że pojawiające się dwustronicowe opisy sprawiają, że książka nabiera chwilami żółwiego tempa. Ale może w tym także przejawia się kunszt pisarski Dębskiego?

Autor dostarcza czytelnikowi ogromnej dawki emocji, co wynagradza tasiemcowe opisy i pozwala przymknąć na nie oko. Tropem Xameleona to swojego rodzaju kryminał albo powieść sensacyjna pod przykryciem fantasy. Książka jest oparta na pomyśle postaci Xameleona, a jego przemiany stanowią istotny element powieści. Wspólnie z magiem-detektywem czytelnik usiłuje rozszyfrować kto jest kim. Zadanie nie należy do najłatwiejszych, a rozwiązanie zagadki razi niczym piorun. Warto przeczytać Tropem Xameleona, by rozkoszować się w genialnie skonstruowanej intrydze, której mógłby pozazdrościć Eugeniuszowi Dębskiemu niejeden twórca powieści sensacyjnych. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę