Randki z piekła - antologia

Seria z piekła rodem, w której ukazują się antologie paranormalnych opowiadań, publikowana nakładem wydawnictwa Amber, rozrasta się coraz bardziej. Po Balach maturalnych... i Wakacjach... przyszedł czas na bardziej pikantne okoliczności spotkań z fantastycznymi istotami. Biorąc pod uwagę to, co dzieje się w Randkach, aż boję się myśleć do czego posuną się bohaterowie w następnym zbiorze – Pocałunkach...

Na Randki z piekła składają się cztery opowiadania czołowych autorek paranormal romance dla nastolatków. Pierwszym, i zarazem najgorszym, utworem w zbiorze są Nieumarli w ogrodzie dobra i zła Kim Harrison, która porusza ważki problem moralny, jakim są cienie i blaski oddawania krwi (i przy okazji ciała) innym jedynie dla własnej przyjemności. Główna bohaterka, targana ambiwalentnymi odczuciami do swojego przełożonego wampira, przeżywa prawdziwy, cielesny dylemat. Warte podkreślenia są również ciekawe zbitki językowe wymyślone przez autorkę (jak np. "mutageny recepcyjne") oraz fantazyjnie zbudowane zdania ("Podniosło jej się ciśnienie i libido" lub "Wstała, trochę odruchowo, trochę z niepokoju"). Jednak oprócz tych wątpliwych walorów opowiadanie nie prezentuje sobą zupełnie nic.

Najlepszym utworem jest W objęciach chaosu autorstwa Kelley Armstrong. Przewidywalny, czasami irytujący i zabawny nie w tych momentach, w których być powinien, jednak na tle pozostałych opowiadań wypada najlepiej. Przedstawia historię dziewczyny, która jako specjalna agentka do spraw istot paranormalnych udała się na bal dobroczynny do muzeum z zamiarem złapania groźnego przestępcy. Dużo akcji, dużo ckliwych dialogów, dużo pikantnych scen w pobliżu wypchanych zwierząt. Niestety, nie warto szukać niczego więcej. O dwóch pozostałych opowiadaniach wspomnę jedynie, że są. To Randka z nieboszczykiem Lori Handeland i Metamorfoza Lindsay Sands. Pierwsze wyróżnia się soczystym tête à tête z udziałem martwego amanta, drugie – niestety – zupełnie niczym. Ich miałkość, kiepski poziom i ogólnie pojęta głupota sprawiają, że pisanie o nich (i tym bardziej ich czytanie) jest jedynie stratą czasu.

Tytułowe randki są jedynie przykrywką, ponieważ do zbioru znacznie lepiej pasowałby tytuł "Przygodny seks z piekła". Motyw romantycznego spotkania pojawia się tylko w jednym opowiadaniu, w pozostałych jest to po prostu seks z przypadkowo poznaną osobą w najbliższym możliwym miejscu – niezależnie od tego, czy jest to zaułek, w którym śpią bezdomni, czy sala z wypchanymi zwierzętami w płonącym muzeum. Bohaterki są również mało wybredne w doborze swoich kochanków, a przecież choć można zrozumieć amatorki wilkołaków (w końcu to umięśnieni i dobrze owłosieni mężczyźni), to na chwilę zapomnienia z nieboszczykiem nie powinny się decydować nawet desperatki.

Zbiór zawiera tylko cztery opowiadania, za to obszerne i niezwykle równe, jeśli chodzi o poziom i styl. Bynajmniej nie są to jednak komplementy. Wspomniany poziom utworów znajduje się w okolicach zera bezwzględnego, a każda następna przeczytana strona wywołuje trwałą traumę na psychice. Randki z piekła są jak na razie najsłabszym zbiorem z piekielnej serii, bo choć poprzednie nie były literaturą wysokich lotów, ten jest od nich znacznie, znacznie gorszy. Radzę omijać szerokim łukiem. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę