17-07-2009 03:02
O Infinity słów kilka, czyli czemu miałbym zagrać?
W działach: Infinity | Odsłony: 250
Witam was gorąco droga młodzieży w dowolnym, wybranym wieku! Poltergeist to serwis pod wieloma względami obszerny i sympatyczny, obfity w wiedzę i ciekawe artykuły, niestety dział gier bitewnych - za nobliwym wyjątkiem poddziału Flames of War - prezentuje się bardzo żałobnie. A ukuło mnie najbardziej absolutne zbagatelizowanie systemu skirmishowego Infinity, który błyskawicznie zdobywa w Polsce popularność i który łączy w sobie wiele zalet koniecznych do łatwego propagowania tego systemu wśród swojej Lokalnej Grupie Graczy TM! Brzmi to wszystko tak propagandowo, iż czuję potrzebę podkreślenia, iż nie jestem opłacany przez polskiego dystrybutora ani przez producenta tejże gry ;) Po prostu ta pustka na serwisie spowodowało, iż uznałem za konieczność naświetlenie ludzkości wad i zalet tego systemu. No, to w drogę!
Zacznijmy od artykułu wstępnego na samym Polterze - ten tekst nie jest zły, ale zaledwie nakreśla otoczkę fabularną świata oraz mechanikę, która funkcjonuje w grze. Jest to niezły artykuł na zorientowanie się, czym w ogóle jest Infinity. Drugi tekst który bym polecił, to wpis na blogu Metal'n'Plastik traktujący troszkę szerzej o stronach konfliktu, ich wadach, zaletach i specjalizacjach. Kiedy już poznamy te teksty nasza wiedza o świecie i frakcjach w Infinity będzie wystarczająca, by pobawić się w jakąś skromną grę wprowadzającą - wiem, że na terenie Warszawy można o praktycznie dowolnej porze dnia pobawić się w ten system w sklepie Wargamer na Wilczej. Cóż, póki co sporo odnośników, a teraz nadszedł czas na konkrety.
Infinity jako system oferuje kilka bardzo ważnych dla każdego gracza zalet. Po pierwsze, jest systemem skirmishowym, a więc jest niedrogi w porównaniu do dowolnej innej gry figurkowej. Zestaw startowy za 130 zł pozwala na prowadzenie porządnych gier, a drużyna gotowa na turniej będzie kosztować góra 300 zł. Dla porównania, za 300 zł raczej ciężko poskładać jakąkolwiek armie do WFB/WH40k (naturalnie, inna skala systemu, ale cena robi swoje). Drugą zaletą systemu skirmishowego jest potrzebny czas na rozegranie sensownego pojedynku. Nie potrzebujemy całego wieczoru, by się pobawić, wystarczy lekką ręką godzinka, maksymalnie półtorej, by rozegrać walkę na całkiem spore punkty. Mała ilość modeli równa się niewiele czasu potrzebnego na pełne pomalowanie swojej drużyny taktycznej oraz łatwość w "transportowaniu" swoich sił w absolutnie dowolne miejsce. Wszystkie powyższe zalety do zaledwie plusy z klasy "utility" (wybaczcie te angielszczyzny), ale prawdziwy zaletami systemu są...
- ARO, czyli system aktywnej reakcji na poczynania przeciwnika. Gracze w swojej aktywnej turze wykorzystują pulę rozkazów uzyskaną od modeli, które wystawili do gry. Za każdym razem, kiedy wydają rozkaz aktywując model, wszystkie wrogie modele które widzą ów model, mogą wykonać reakcję. Ta mechanika dodaje dużej dozy realizmu do rozgrywki, gdzie nasi żołnierze i specjaliści pola walki wchodzą ze sobą w interakcję. Daje to możliwość odstrzelenia kogoś w biegu do celu, zasłonięcie się granatem dymnym przed nadchodzącym zagrożeniem czy nawet zhackowanie namierzanej rakiety przeciwnika. System nie jest trudny do opanowania, a dzięki niemu gra nie dłuży się żadnemu z graczy, który musi być non stop czujny by nie przegapić możliwości zareagowania na poczynania swojego przeciwnika.
- Doskonałe zbalansowanie jednostek. Corvus Belli szczyci się tym, iż wydając jednostki do Infinity dba o to, by każdy model miał swoje zastosowanie na stole a nie był tylko "zapychaczem półek". I tak jest w istocie, nawet najnędzniejszy liniowy piechur może ze swojego karabinu skrzywdzić elitarną, pancerną piechotę. Oczywiście istnieją jednostki mocniejsze, wytrzymalsze, lepiej wyposażone i bogatsze w umiejętnościach, ale wszystko to kosztuje odpowiednią ilość punktów, a spłacą się one tylko wtedy, kiedy gracz wie, jak w 100% wykorzystać potencjał swoich modeli. Nie istnieje znany mi z WH40K motyw "modeli odrzuconych", czyli tak bardzo niegrywalnych, że nigdy nie widać ich na stołach.
- Możliwość wykonywania takich akcji, jakich żaden inny system nie widział. Brzmi jak nędzne hasło reklamowe, ale to prawda. Mamy kilkanaście rodzajów amunicji, każda inaczej działa i ma inne przeznaczenie. Możemy hackować rakiety wroga, wypalać mózgi jego hakerów, przejmować kontrolę nad jego robotami. Możemy stawiać miny, atakować wirusami (zarówno biologicznymi jak i komputerowymi), możemy spadać z niebios na wroga, stać się całkowicie niewidzialnym (dosłownie - jednostki z Termo optycznym kamuflażem nie są wystawiane na stół, ale ich umiejscowienie na polu bitwy jest zapisywane szczegółowo na kartce. Daje to graczowi prawdziwego asa w rękawie) i poruszać się pod osłoną kamuflażu. Mnogość ekwipunku, zasad specjalnych i możliwych akcji jest przeogromna, i comiesięcznie powiększana.
Ok, te trzy powyższe punkty to najmocniejsze strony systemu. Dodajmy do tego bardzo ładne figurki (choć wiadomo, wygląd rzecz względna - mi się bardzo podobają, ale komuś innemu wcale) i [b]najwspanialsze wsparcie[b] dla systemu od firmy jakie widziałem w życiu. Nie zalewam. Wszystkie zasady do gry, listy armii, listy ekwipunku, wszystko jest dostępne za darmo w sieci do ściągnięcia w formie bezpłatnych PDF'ów z oficjalnej strony gry w kilku językach. Instrukcja jest też przetłumaczona na język polski! Jedynym wydatkiem na system jest zakup modeli - żadnych kodeksów, żadnych podręczników! Na dodatek co miesiąc firma wypuszcza 4 nowe figurki (2 zupełnie nowiutkie, a 2 uzupełniające listy armii) i publikuje zasady do nich w sieci, oczywiście całkiem gratis. Uff, na dziś wystarczy tego nocnego pisania.
Wszystkim, którzy przebrnęli przez ten siermiężny tekst i wyrażają zainteresowanie, zapraszam na oficjalną stronę systemu po więcej informacji. Jeżeli macie jakieś pytania, z radością na nie odpowiem!
Komentarze
Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.
