29-07-2009 09:59
Nekrokucyki
W działach: poezja, literatura | Odsłony: 21
Gdzie kwitną maki i rzeczka płynie,
Trochę bluźnierczo i wbrew rutynie,
Wręcz urągając prawom logiki,
Galopowały nekrokucyki.
Złote kopytka w słońcu migocą.
Złote kokardki w biegu furkocą,
Różki perłowe sterczą na głowie,
Dwa żywe trupy. Cóż, że różowe.
Grzechocą kostki, a rzeczka płynie;
Miłość po śmierci. Cud w formalinie.
Tu miał być morał, lecz nie pamiętam;
Gdzie truchta kucyk, tam ginie puenta.
Trochę bluźnierczo i wbrew rutynie,
Wręcz urągając prawom logiki,
Galopowały nekrokucyki.
Złote kopytka w słońcu migocą.
Złote kokardki w biegu furkocą,
Różki perłowe sterczą na głowie,
Dwa żywe trupy. Cóż, że różowe.
Grzechocą kostki, a rzeczka płynie;
Miłość po śmierci. Cud w formalinie.
Tu miał być morał, lecz nie pamiętam;
Gdzie truchta kucyk, tam ginie puenta.
44
Notka polecana przez: Aesandill, Agvan, amnezjusz, arakin, Ardavel, chimera, Ćma, Czarny, Erykz, Ezechiel, Farindel, Gerard Heime, Ifryt, Iman, Immora Fray, Joazja, Joseppe, Kot, Krishakh, Lathea, Mellor Drothring, ment, Micronus, Molik, Munchhausen, neishin, Nuriel, oddtail, Qendi, Rag, Rapo, Scobin, senmara, Senthe, Shonsu, Streider, szati90, Tarkis, Thronaar, Tomazzy, TOR, trzewik, WekT
Poleć innym tę notkęKomentarze
Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.
