» Recenzje » Morfium #1

Morfium #1


wersja do druku

Klimt na morfinie


Morfium #1
Jeżeli ma się zamiar tworzyć mroczne, popularnie zwane psychodelicznymi, rysunki, nie trzeba nazywać się Dave McKean. Można nazywać się Piotr Zdanowicz. Aby takowe rysunki miały jeszcze ręce oraz nogi i nie denerwowały przerostem ekspresji nad zawartością intelektualną, przydaje się współpraca ze scenarzystą, którego narracja nie sprowadza się do nawiedzonego, nadętego bełkotu. A taki scenarzysta może się nazywać Mariusz Zawadzki.

Początek Morfium budzi obawy. Jest i tak zwany mroczny klimacik, są też pełne mrocznych emocji przemyślenia narratora, które napełniają obawą, iż czytelnik utonie w kolejnej komiksowej fantasmagorii. Tymczasem pozornie smutny i przygnębiający klimat, którą dodatkowo zagęszcza atmosfera śledztwa, zostaje skontrowany humorystycznym kontekstem. Otóż wydarzenia rozgrywają się na Śląsku, a głównym bohaterem jest oficer milicji, którego podejście do pracy – Mike M. wiecznie żywy! – przypomina z pozoru maniery Hellboya. Jednakże bodaj najlepszym chwytem, który dodaje komiksowi swojskości i oryginalności są elementy śląskiej gwary, które wpleciono w rozmowy bohaterów opowieści.

Scenariusz Zawadzkiego operuje w sferach czarnego kryminału i opowieści grozy, by w finale przyjąć wręcz obyczajowy charakter. Podjęta zostaje przy tym próba opowiedzenia o czymś ważniejszym niż mogłoby to wynikać z tematyki popularnych gatunków. Temu zadaniu zostaje podporządkowana cała – zmierzająca do dość nieoczekiwanej puenty – narracja. Dzięki przełamaniu zasugerowanej konwencji horroru, którą wcześniej podparto typową dla tego gatunku estetyką niesamowitości i tajemnicy, udało się uzyskać efekt stawiający Morfium wyżej od tradycyjnych dreszczowców z masakarą czy inną makabrą w tle. Należy zaznaczyć, iż połowę siły tego komiksu, w którym wszystko sprowadza się do ludzkich emocji i namiętności, stanowią narkotyczne w swym odbiorze rysunki. Raz, choć zamglone, niemalże realistyczne, jak ujęcie podwórza przy kamienicy; innym razem całkowicie oniryczne, z postaciami z grafik Gustawa Klimta w roli głównej. Ten kolaż świetnie podkreślił ton użytych słów.

A może to słowa podsyciły rysunki?

Morfium wyrządzono jedną krzywdę. Źle go wydano, a lakierowana okładka i klejony grzbiet nie podnoszą oceny. Jest to diagnoza szczera, choć stawiana z ciężkim sercem. Mamy tutaj bowiem do czynienia z początkującym dopiero wydawnictwem, jakim jest Dom Komiksu (niebawem mają ukazać się następne pozycje: kolejne Demony Seksu oraz Druga liga) i z etapem, na którym liczy się każdy szczegół. Mając w pamięci publikowane w sieci plansze promocyjne, w których zlewały się fiolety, brązy i sine odcienie szarości, pozostaje żałować, iż ostatecznie projekt ukazał się w czerni i bieli. Nieostre, jakby przesłonięte dymem, rozmazane w swoim zamierzeniu plansze, często stały się nieczytelne. Ocalało proste, ale przejrzyste liternictwo (choć nie ustrzeżono się błędów w korekcie) oraz te kadry, w których pojawił się pełen kontrast mroku i jasności. Z tego powodu wciąż efektownie wypadają kadry, na których fotograf pstryka zdjęcie w stronę czytelnika, a blask tracą sceny o ciemniejszym zabarwieniu.

Ostry jak brzytwa pozostał również głos Porucznika Morfium, którego kanciastej aparycji przystojniaka warto byłoby dać jeszcze szansę. Oby w nieco lepszej oprawie.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
7.0
Ocena recenzenta
8
Ocena użytkowników
Średnia z 2 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 2
Obecnie czytają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie czytam
Tytuł: Morfium #1
Scenariusz: Mariusz Zawadzki
Rysunki: Piotr Zdanowicz
Wydawca: Dom Komiksu
Data wydania: styczeń 2006
Liczba stron: 28
Format: 17x26 cm
Oprawa: kartonowa, kolorowa
Papier: offsetowy
Druk: czarno-biały
Cena: 5,50 zł



Czytaj również

Komentarze


~Fomoraig

Użytkownik niezarejestrowany
    Morfium...
Ocena:
0
jest dla mnie świetne. Dawno nie czytałem tak dobrego, polskiego komiksu grozy;)
25-03-2006 15:43
    graficznie ok...
Ocena:
0
i faktycznie trzyma klimat, świetna krecha. Ale jak dla mnie osadzenie w świecie mroku...i jeszcze te szczurołaki...no mogło tego nie być i byłoby lepiej. Ale ogólnie niedrogo, przyzwoicie - można kupić jako ciekawostkę i miłe estetyczne doznanie.
30-03-2006 19:16

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.