Krzyk w niebiosa - Anne Rice

Anne Rice to pisarka kojarzona w głównej mierze z bestsellerowym cyklem Kroniki wampirów, który przyniósł jej ogromną popularność. Wydana w 1982 roku powieść Krzyk w niebiosa to odskocznia od tej serii - za sprawą osadzenia akcji w osiemnastowiecznych Włoszech, w środowisku, podziwianych wówczas, śpiewających kastratów.

Rice skupia się w niej na losach dwójki bohaterów pozornie różniących się od siebie. Pierwszą z postaci jest Guido Maffeo – neapolitańczyk, sprzedany w wieku sześciu lat do konserwatorium z racji swych zdolności wokalnych Zostanie jednym z rzezańców pozwoliło mu wyrwać się z biedy i wieść szczęśliwe życie wypełnione śpiewem, któremu oddawał się z pasją do osiemnastego roku życia. Wtedy to los sprawił, że młody Guido stracił głos i, w konsekwencji, targnął się na własne życie, szczęśliwie, z marnym skutkiem. Uporawszy się ze swymi demonami, Guido rusza w podróż po Italii w poszukiwaniu talentu, do którego mógłby komponować. Tym sposobem trafia na Tonia Treschiego, weneckiego patrycjusza, dysponującego świetnym sopranem, którego wątek toczy się równolegle z historią Guido aż do momentu spotkania bohaterów i traktuje o tajemnicach związanych z przeszłością rodziny wenecjanina.

Opowiedziana przez Rice historia wciąga za sprawą kilku zgrabnie wplecionych zwrotów akcji oraz doskonałego stylu autorki. Do samego końca powieści nie można być pewnym zakończenia, co także zachęca do pokonywania dalszych rozdziałów. Niestety, kolejny raz mamy do czynienia z motywem wygnania i zemsty, przez co całość nie wydaje się ani trochę nowatorska, a podczas lektury do głowy przychodzą tytuły o podobnej tematyce, jak choćby słynny Hrabia Monte Christo.

Autorka jest mistrzynią w tworzeniu charakterystycznych i złożonych osobowości, a żadnej ze stworzonych przez nią postaci nie można nazwać nudną. Za przykład może posłużyć Tonio – rozgoryczony, przeklinający swój los i pałający rządzą zemsty chłopiec, a jednocześnie pełen uczuć kochanek, coraz bardziej zafascynowany śpiewem i sztuką. Rice świetnie ukazuje jego wewnętrzne rozdarcie pomiędzy wiernością religijnym przykazaniom, a trawiącą go chęcią zemsty. Postacie nie są statyczne, w toku powieści ulegają licznym zmianom, począwszy od tych dotyczących postrzegania świata, które przeobraża się chociażby za sprawą życiowych tragedii, skończywszy na bardziej przyziemnych, jak orientacja seksualna.

Powieść obfituję w erotykę, a niektóre rozdziały pod względem ilości opisów scen łóżkowych dorównują twórczości Henry'ego Millera. Na ilości jednak podobieństwa się kończą: Rice bowiem unika naturalistycznych opisów i wulgaryzmów, a każdą z takich scen traktuje w sposób podniosły, ukazując seks nie tylko jako fizyczną rozkosz, lecz również wyraz uczuć. Erotyczne obrazy są pełne szczegółów, co może zniechęcić nieco bardziej pruderyjnych czytelników.

Umiejscowienie akcji w osiemnastowiecznych Włoszech wyszło doskonale autorce, która dysponuje dużą wiedzą historyczną, dzięki czemu barwnie opisuje poszczególne miasta i zwyczaje ludzi: od zabaw typowych dla członków najniższych klas, po spotkania patrycjuszy. Również środowisko kastratów przedstawione jest ze szczegółami jak opis dnia codziennego, wzajemne stosunki, życie seksualne czy obraz według którego są postrzegani na co dzień. Książka dostarcza wiele ciekawych informacji o tym, jacy naprawdę byli słynni włoscy śpiewacy i jaki wpływ miała kastracja na ich fizyczny wygląd oraz stan ducha.

Krzyk w niebiosa to bardzo ciekawa historia osadzona w równie interesujących realiach. Bez wątpienia warto po powieść tę sięgnąć i, wraz z bohaterami, zmierzyć się z porywającymi losami oraz przepełniającym ich ogromem emocji. Dodatkowo do zakupu zachęcić powinno świetnie wykonane, nowe wydanie książki, które dzięki grubej oprawie i pięknej okładce wyróżnia się na tle pozostałych pozycji. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę