Kości Obfitości

Kości Obfitości to gra z prostymi zasadami, które dają jednak spore pole do popisu. Celem zabawy jest zdobycie największej liczbę punktów, co można osiągnąć na kilka sposobów. Zanim jednak zacznę je wyjaśniać, kilka słów o samym wydaniu. W kompaktowym pudełku znajdziemy woreczek strunowy z dziewięcioma kostkami (po trzy zielone, czerwone i pomarańczowe) i czterema ołówkami, znacznik prosiaczka (nazywany w instrukcji świnkoznacznikiem), instrukcję oraz dwa grube bloczki arkuszy farmy, zajmujące większość miejsca. Za stworzenie gry odpowiada Danny Devine (Mob Town), który również zilustrował ją pospołu z Tylerem Myattem. Polskie wydanie zawdzięczamy wrocławskiemu Board&Dice.

Na czym polega zabawa?

W rozgrywce może brać udział od 2 do 4 osób, a dolna granica wiekowa to 8 lat. Przygotowanie do rozgrywki jest błyskawiczne – każdy dostaje arkusz farmy i ołówek, na środek stołu wykładamy kości (w przypadku gry we dwoje po dwie każdego koloru), a następnie wyznacza się osobę rozpoczynającą, która otrzymuje świnkoznacznik. Pierwszy gracz rzuca kostkami. Idąc od osoby rozpoczynającej, każdy dobiera po kostce z puli do momentu, gdy zostanie tylko jedna na stole. Kolor reprezentuje warzywo: zielony to sałata, czerwony – pomidor, a pomarańczowy – marchewka. Na arkuszu farmy znajdują się reprezentujące pole trzy rzędy po sześć kolumn. W pierwszej turze wszystkie są puste. Każda kostka umożliwia zasadzenie warzywa w odpowiadającej wartości kostki kolumnie, czyli np. biorąc czerwoną kostkę z trzema oczkami można posadzić marchewkę w kolumnie numer 3. Rząd na początku jest obojętny, ale pełni ważną rolę – o czym później. Sadzenie to po prostu narysowanie odpowiedniego symbolu w wybranym polu (marchewka – trójkąt, pomidor – kółko, sałata – kwadrat).

Najważniejszą zasadą Kości Obfitości jest możliwość sadzenia kolejnych warzyw tylko w sąsiedztwie już posadzonych, a więc gdy mamy wspomnianą marchewkę na polu numer 3, w kolejnych rundach powinno się starać zdobyć czerwoną kostkę z numerem 4 lub 5. Dopuszczalne jest także sadzenie w pionie, a więc można umieścić drugą marchewkę pod trójką. I w tym sedno zabawy – należy tak kombinować z sadzeniem pierwszych warzyw danego gatunku, aby można było zajmować kolejne pola. Ponieważ zawsze przy rzucaniu kostkami występuje czynnik losowy, trzeba rozsądnie planować kolejne posunięcia.

A co w sytuacji, gdy ma się kostkę, której nie można wykorzystać? Wtedy można nią nakarmić świnkę. Na arkuszu znajduje się specjalny obszar – siedem rzędów po sześć pól. Każde karmienie umożliwia skreślenie tylu z nich, ile wynosi wartość kostki. Zapełnienie sześciu umożliwia wykorzystanie świnkowej zdolności, a mianowicie dodania lub odjęcia 1 punktu na wybranej, posiadanej przez gracza kostce. Nie trzeba dodawać, że taka akcja znacznie ułatwia zapełnianie rzędów farmy?

Rynek rządzi się swoimi prawami

Po rzuceniu kośćmi i wzięciu ich przez graczy, na stole zawsze pozostaje jedna kostka. Na arkuszu farmy znajduje się ryneczek z osobnymi działami dla marchwi, sałaty i pomidorów. Na koniec rundy każdy skreśla jedno pole w dziale, który odpowiada kolorowi pozostałej kostki. Działanie takie ma dwie funkcje w grze. Pierwsza – gdy jeden z działów zapełni się całkowicie, następuje koniec zabawy i podliczanie punktów. Druga – przy podliczaniu każdy gracz mnoży ilość posiadanych warzyw przez liczbę skreślonych pól w odpowiadającym dziale, a wynik to punkty zwycięstwa za dane warzywo (np. posiada się na farmie cztery marchwie, a na rynku  marchwi są skreślone trzy pola, więc zyskuje się 12 punktów).

Gra kończy się w dwóch sytuacjach: albo zapełni się całkowicie jeden z działów ryneczku, albo któryś z graczy wypełni wszystkie pola swojej farmy. Punkty końcowe zdobywa się za wspomniane przed chwilą wartości warzyw, ponadto każdy wypełniony w całości rząd (czyli wszystkie obsadzone pola w poziomie) daje 5 punktów, a w przypadku świnki zdobywa się tyle punktów, ile widnieje obok ostatniego zapełnionego rzędu. W przypadku remisu wygrywa gracz posiadający więcej zasadzonych warzyw, a jeśli i tutaj panuje równowaga – ten, kto ma więcej pól świnki.

Kości Obfitości oferują także wariant zaawansowany. Zmienia on nieznacznie zasady, ma jednak duży wpływ na końcową punktację. W przypadku zasad zmiana polega na zdolności świnki – po jej zyskaniu gracz może albo zmienić o 1 wynik rzutu, albo zmienić kolor kostki. W przypadku punktów zwycięstwa, bonus w wysokości 5 dostaje się za największe ilości warzyw, czyli ta osoba, która ma najwięcej marchwi, zyskuje 5 punktów, właściciel pola z największą ilością sałaty – również 5, to samo dotyczy "króla pomidorów". Przy dobrych wiatrach można zyskać dzięki temu aż 15 punktów więcej, co jest ogromną ilością. 5 punktów dostaje tez gracz, który najbardziej nakarmił świnkę.

Jak się gra?

Muszę przyznać, że Kości Obfitości to zabawa lekka, przyjemna i adresowana raczej do młodszych odbiorców, lecz dla gracza w każdym wieku będzie odświeżającą rozrywką. Choć zasady są banalnie proste, sedno mechaniki umożliwia prowadzenie różnych strategii, zwłaszcza w wariancie zaawansowanym. Dlatego nawet rozegranie kilku partii (jedna zajmuje od 15-30 minut) z rzędu nie jest nużące – każda może przebiegać w odmienny sposób. Oczywiście trudno nazwać Kości Obfitości grą skomplikowaną, ale proste zasady umożliwiają szybką naukę każdemu. Zabawa dobrze sprawdza się zarówno przy dwóch osobach, jak trzech oraz czterech.

Tytuł ten można śmiało polecić do familijnego spędzania czasu, a także jako rozrywkę dla młodszych graczy. W przypadku dzieci Kości Obfitości pomogą przy okazji w ćwiczeniach matematycznych oraz wyrabianiu logicznego myślenia. A ponieważ wykonanie stoi na najwyższym poziomie, z przyjemnością rekomenduję ten tytuł każdemu.

Plusy

• proste zasady
• wysoka jakość wykonania
• dwa warianty zabawy
• możliwość używania różnych strategii
• przesympatyczny świniak

Minusy

• nie przypadnie do gustu osobom lubiącym złożoność rozgrywki

Dziękujemy wydawnictwu Board&Dice za przekazanie egzemplarza gry do recenzji