In Memoriam Karl Edward Wagner

13 października minęło 17 lat od śmierci Karla E. Wagnera. Halloween było jego ulubionym świętem. Zupełnym przypadkiem właśnie dziś przypomniałem sobie o tym i zagłębiając się w odmęty internetowych czeluści próbowałem odnaleźć informacje o jednym z moich ulubionych pisarzy.
Poza kilkoma, krótkimi notkami polskie strony milczą na temat, tego niezwykle popularnego onegdaj w USA autora. Mam nadzieję, że ten wpis choć odrobinę zmieni ów fakt.

    Karl Edward Wagner urodził się 12 grudnia 1945 w Knoxville, w stanie Tennessee. Przyszedł na świat jako czwarte, najmłodsze dziecko Aubreya J. Wagnera i Dorothea  Huber. (Miał jedną siostrę i dwóch braci.) Jego ojciec był urzędnikiem w Tennessee Valley Authority, rządowej organizacji powołanej do życia w 1933 roku na rzecz pomocy i rozwoju  gospodarczego Tennessee Valley, która została szczególnie dotknięta Wielkim Kryzysem.

 

Dorastał w Knoxville, gdzie uczęszczał do Central High School. Większość swego młodzieńczego życia Wagner spędził w skromnym lecz komfortowym domu w Cedar Lane. Jest to dom, o którym pisze w opowiadaniu o tym samym tytule. Tam właśnie zrodziło się jego zainteresowanie literaturą i tam rozwijał swój pisarski warsztat. W sypialni, po prawej stronie łóżka miał półki zapełnione pulpowymi magazynami z gatunku horroru i fantasy, które zawsze go inspirowały. Na półkach trzymał też znalezione i oczyszczone czaszki zwierząt, przywiezione z Iron Hill groty strzał, skarabeusze oraz inne, dziwne przedmioty o okultystycznym znaczeniu. Posiadał również figurkę wilkołaka, zrobionego i podarowanego mu na święta bożego narodzenia przez jego przyjaciela Johna Mayera.
Na jednej ze ścian wisiał collage, zrobiony przez Wagnera, przedstawiający kobietę, próbującą uciec od okropności przedstawionych na dziecięcym rysunku. Było to dzieło, powstałe pod wpływem snu jaki miał pewnego razu Karl. We śnie  tym natknął się na chudego, wysokiego mężczyznę o rudych włosach, który wpatrywał się w Cedar Lane. Gdy intruz odwrócił się do Karla ten spostrzegł,  że  postać jest mu dziwnie znana. "Myślę, że wiesz kim jestem." rzekł do niego nieznajomy. "Jestem Abel."
    W 1967 Wagner uzyskał dyplom z historii na Kenyon College w Gambier, Ohio. Ten kierunek studiów przydał mu się prawdopodobnie w jego późniejszej karierze pisarskiej o wiele bardziej niż dyplom z psychiatrii, który zdobył na UNC (University of North Carolina at Chapel Hill). Gdy był przyjmowany na wydział medyczny uniwersytetu osiągnął w testach IQ najwyższy wynik, ze wszystkich aplikantów przyjętych do tamtej pory. Szybko jednak, jeszcze jako student rozczarował się zarówno medycyną jak i psychiatrią. Mimo tego skończył studia i zaczął praktykę w John Omstead Hospital w Buttner, North Carolina. Był wielkim przeciwnikiem terapii wstrząsowej (ECT), która była popularna i szeroko rozpowszechniona w tamtym czasie. Gdy dowiedział się, że zostaje  przeniesiony do oddziału dla kobiet, gdzie ECT jest o wiele częściej stosowane, zrezygnował z pracy i nigdy nie praktykował ponownie.


Pisać zaczął już w roku 1960, a pierwszą sprzedaną przez niego i wydaną nakładem  Powell Publications powieścią była "Darkness Weaves", która ukazała się w roku 1970. Przy tej okazji warto dodać, iż pierwsze wydanie "Pajęczyny Ciemności"ukazało się w skróconej i zmienionej formie. W pełnej wersji zostało wydane 8 lat później.
    Wagner niemal od samego początku był niezwykle produktywny zarówno jako pisarz oraz redaktor, jak i jako wydawca. Napisał i opublikował kilkanaście pozycji, między innymi: Death Angel’s Shadow, ("Cień anioła śmierci") Bloodstone, ("Krwawnik"), Dark Crusade, ("Mroczna krucjata"), Night Winds, ("Wichry nocy") Legion from the Shadows, and The Road of Kings, ("Conan i Droga Królów"), a kilku kolejnych nigdy nie dokończył.
    Oprócz tego, Wagner był wydawcą kilku  książek o przygodach Conana, bohatera stworzonego przez Howarda. Tytułami tymi były „The Hour of the Dragon”, („Godzina smoka”) The People of the Black Circle („Ludzie czarnego kręgu”) i „Red nails” („Czerwone ćwieki”).
    Ponadto był wieloletnim redaktorem antologii The Year‘s Best Horror Stories corocznej kolekcji wydawnictwa DAW Books, którą objął pod redakcję począwszy od VIII serii. Wraz ze swoimi przyjaciółmi Jimem Groce i Davidem Drake, Wagner założył Carcosa Press, które miało na celu wydawanie w twardych okładkach dzieł jego ulubionych autorów pulpowych horrorów. W owych czasach, produkty tego typu drukowane były na kiepskim papierze i wydawane w miękkiej oprawie. Wydawnictwo opublikowało ponownie cztery pozycje. Wszystkie je redagował Wagner, a każda posiadała twardą oprawę oraz była bogato ilustrowana.
    Przez lata swojej pisarskiej i wydawniczej działalności Wagner zdobył kilka, prestiżowych nagród. W roku 1975 otrzymał British Fantasy Award (Best Short Story) za opowiadanie „Sticks” i ponownie w roku 1976 za opowiadanie “Two Suns Setting.” („Zachód dwóch słońc”). Ponadto Wagner został uhonorowany nagrodą World Fantasy Award (za  Carocosa Press) w 1976 oraz The Phoenix Award w roku 1978.


Karl E. Wagner  po ślubie z Barbarą Ruth Mott zmieszał w Chapel Hill. Wraz z owczarkiem niemieckim – Kelly oraz czarnym kotem – Szekspirem, państwo Wagner cieszyli się wolnym zawodem Karla przez kilka lat.
    Wagner, w chwilach wolnych od pisania, miał wiele innych zainteresowań. Lubił filmy, broń, samochody, football, muzykę rockową, wędkarstwo oraz, co sam przyznawał, whiskey Jack Daniels Black Label. Alkohol stał się wkrótce przyczyną jego kłopotów, zawodowych, osobistych i zdrowotnych, a w ostateczności przyczynił się do jego przedwczesnej śmierci.
    Z powodu nadużywania alkoholu Karl i Barbara rozstali się i wzięli rozwód. Jego wydawca wspominał, że Wagner miał problemy z dotrzymywaniem terminów i nie raz spędzał całe noce nad powieściami, tylko po to by nadrobić zaległości i oddać książkę na czas. Mimo tego, jego dzieła były wydawane, a wydawca podpisał z Wagnerem kontrakt na kilka kolejnych. Niestety nigdy nie ujrzały one światła dziennego (choć autor napisał kilka fragmentów, niektórych z nich).


Karl Edward Wagner zmarł samotnie w domu z powodu komplikacji związanych z rakiem i chorobą wątroby, 13 października 1994. Nie ma najmniejszych wątpliwości, że do przedwczesnej śmierci przyczyniło się wyniszczenie organizmu przez jego ulubioną whiskey.
    Wraz z Karlem E. Wagnerem odszedł też nieśmiertelny Kane, jego największa życiowa kreacja i jeden z najbardziej charyzmatycznych i oryginalnych bohaterów jaki został stworzony na potrzeby literatury fantasy.