Gwiezdny pył. Wersja filmowa - Neil Gaiman

W księgarniach pojawiło się kolejne, już czwarte, wydanie Gwiezdnego pyłu Neila Gaimana. Wydawnictwo Mag zdecydowało się na wznowienie książki przy okazji premiery adaptacji filmowej. W moje ręce dostało się właśnie to wydanie, z plakatem filmowym na okładce. Pamiętając jak bardzo zachwyciła mnie ta powieść, gdy parę lat temu sięgnęłam po nią po raz pierwszy, zdecydowałam się ponownie przekroczyć mur krainy czarów.

Zawiązanie akcji, proste a zarazem frapujące, ukazuje potencjał powieści. Tristan Thorn wyrusza w podróż do krainy baśni, na drugą stronę tajemniczego muru. Chce znaleźć spadająca gwiazdę i podarować ją swojej ukochanej, by tym czynem zdobyć jej serce. Lecz sprawy się komplikują. Młodzieniec nie przebywa w normalnym świecie, więc zamiast zimnego kawałka meteorytu znajduje młodą, piękną i głośno wyrażającą swoje niezadowolenie kobietę. Dodatkowo Gwiazdą, a przez co i samym Tristanem, zainteresowane są potężne siły rządzące krainą baśni: trzy wiedźmy i siedmiu królewskich synów.

Początek powieści narzuca dość szybkie tempo, które utrzymane jest do ostatniej strony. W książce nie znajdziemy przestojów ani dłużyzn. Fabuła jest bardzo spójna, a wszystkie sceny i bohaterowie potrzebni. Mimo, że Tristan podróżuje po krainie magii nieco na oślep i nie jest świadomy otaczającego go świata, czytelnicy dostają pełne spektrum widoków. Dzięki temu możemy w pełni docenić i nacieszyć się wspaniałym światem krainy magii. Gaiman po mistrzowsku buduje nastrój, a "smaczki", które wprowadza co jakiś czas, sprawiają że książka nie przestaje zaskakiwać. Jej niewielka objętość może okazać się zaletą dla mniej wytrwałych czytelników. Całą książkę da się przeczytać w jesienny wieczór, więc Gwiezdny pył może być świetnym przerywnikiem miedzy "poważniejszymi" lekturami.

Gaiman opiera swoją powieść na znanej wszystkim konstrukcji baśni, lecz nie naśladuje jej niewolniczo. Świadomie bawi się tą konwencją. Nagina ją do potrzeb współczesnego odbiorcy; sprawia, że jest atrakcyjna nawet dla tych którzy nie przepadają za tym gatunkiem. Natomiast znawcom i smakoszom baśniowych opowieści pozwala się cieszyć wyszukiwaniem nawiązań do innych dzieł. Co najlepsze, nie przestaje zaskakiwać nowatorskim wykorzystaniem niektórych bardzo znanych wątków.

Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na świetnie wykorzystanie w książce motywów związanych z kulturą Wysp Brytyjskich, miedzy innymi różnego rodzaju rymowanek czy odwołań do legendarnego świata faerie. W Gwiezdnym Pyle aż się roi od nawiązań do klasycznych autorów fantasy, na przykład Lewisa czy Tolkiena. Autor właśnie w ten sposób złożył hołd pierwszym piewcom baśniowego postrzegania świata. Warto zauważyć, jak mistrzowsko Gaiman wykorzystał wiersz Johna Donna, umieszczony na początku książki. Ten krótki utwór może się stać mottem i kluczem interpretacyjnym do czytania książki.

Powieść określana mianem współczesnej baśni w pełni zasługuje na ten tytuł. Jak inne arcydzieła tego gatunku, opowiada dość prostą historię o inicjacji w dorosłość i stawianiu czoła przeznaczeniu, ale jednocześnie niesie głębokie treści i pobudza do przemyśleń. Gwiezdny pył stawia przed czytelnikiem wyzwania, można go przeczytać jako lekką powieść fantasy, ale można zagrać w grę którą proponuje autor i wynieść z lektury o wiele więcej. Wybór należy do czytelnika. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę