Bardzo krótko do Karnawału

Przyznam, że obecna edycja Karnawału, choć zapowiadała się fajnie, jakoś mi nie podchodzi. Za dużo wspominek, jak to u kogoś się umiera, za mało konkretów. Nie znalazłem jeszcze żadnej notki, która by podsunęła mi coś ciekawego, co mógłbym zastosować na sesji czy przy konstrukcji postaci. Było za to parę fajnych wpisów trochę poza tym nurtem, jak notka Jarla o statystykach zgonów postaci czy Neuro o śmierci polskich rpgów. Dlatego napiszę konkretnie: gdybym miał stworzyć swoją umowę stosowaną podczas seji, o śmierci napisałbym, że: A) Postać nie umiera przez przypadek. Świadomość Niebezpieczeństwa Świata i konieczność bardzo ostrożnej gry są same w sobie fajne, ale nie zwracają zawodu, który towarzyszy utracie postaci. B) Postać nie umiera za karę. Jeżeli prowadzący chce przedstawić graczowi, że jego aktywność na sesji jest naganna i chce w końcu go dla pouczenia ukarać, to powinien wpierw z nim porozmawiać, a jeżeli to nie pomoże: przestać z tą osobą grać. C) Postać umiera tylko, gdy:

• Jest to planowane w scenariuszu, ale musi to być za zgodą gracza, innymi słowy: śmierć postaci powinna mieć fabularny sens i powinna przebiegać za zgodą gracza, a nie - na przykład - po to, by zwiększyć napięcie.
• Przebiega ważna walka lub ma miejsce inna sytuacja, przed którą gracze są uprzedzeni, że ich postacie mogą umrzeć.
• Gracz prowadzi postać głupio i nieodpowiedzialnie, wyraźnie ją umieszczając w sytuacjach zagrożenia i nie odnosząc się do ostrzeżeń prowadzącego.
• Następuje konflikt gracz-gracze lub postać-postacie.

D) Gdy postać ma umrzeć podczas nieistotnego wydarzenia w trakcie gry lub ze względu na pomyłkę tworzącego wyzwanie prowadzącego, powinna zostać do końca sesji zneutralizowana, np. poprzez paraliż i szpiączkę. Słowem: postać może zniknąć na jedną sesję, ale nie umrzeć.