» Recenzje » Adamantowy pałac - Stephen Deas

Adamantowy pałac - Stephen Deas


wersja do druku
Adamantowy pałac - Stephen Deas
Fantasy, szczególnie to epickie, to chyba najbardziej narażony na sztampowość podgatunek fantastyki – po Władcy Pierścieni przyjęło się, że w każdej tego typu powieści musi być magia, elfy, krasnoludy, smoki, walka Dobra ze Złem. Poskutkowało to powstaniem wielu mniej lub bardziej udanych tworów, w których epigoni kopiowali ciągle te same pomysły. Dopiero niedawno coś drgnęło – pojawili się Lynch, Abercrombie, Rothfuss, zaś do grona obiecujących autorów można dołączyć także Stephena Deasa za sprawą jego Adamantowego pałacu.

Powieść ta odświeża jeden z najbardziej klasycznych elementów fantasy – smoki. Te wspaniałe bestie pisarz sprowadził do roli zwierząt transportowych i wierzchowców wojennych – potężnych, ale całkowicie ubezwłasnowolnionych, uległych oraz podporządkowanych człowiekowi za pomocą środków chemicznych. Spory kontrast z obrazem nieujarzmionych, dzikich i mądrych istot, jakie znamy, prawda?

Na jaszczurzej próbie odzyskania wolności skupia się jedna część fabuły – przypadkiem wyzwolona smoczyca zaczyna odkrywać przeszłość własnej rasy oraz to jak ludzie ich okłamują. Próbuje więc zemścić się na ludziach i oswobodzić swych pobratymców, a z pomocą przychodzi jej pewien renegat, mający w tym własny interes. Pozostała partia książki to dużo polityki a la Martin – wbijanie noża w plecy, podwójne sojusze, morderstwa – oraz przybliżanie historii uniwersum i poszczególnych bohaterów ludzkich.

A ci są dość typowi. Żądny władzy młody książę, wiekowy i zmęczony życiem władca, najemnicy bez skrupułów oraz tajemniczy przybysze władający niespotykaną wcześniej magią. Dużo ciekawiej od nich samych prezentują się relacje, jakie pomiędzy nimi zachodzą – Deas stworzył skomplikowane stosunki dworskie, w których decydującymi czynnikami są prywatne ambicje i żądza władzy, zaś a dwu-, a czasem i trzypoziomowe intrygi rozwiązuje się w brutalny i bezwzględny sposób. Odrębnym rodzajem postaci są smoki – pisarz przedstawia je jako istoty o całkowicie obcym człowiekowi postrzeganiu świata.

Oczywiście Deas nie robi nic nowego – przed nim podobnie pisali Martin, Lynch, Cook, Sanderson. Nie wskazuje fantasy nowego kierunku rozwoju, ani nie zaskakuje nietypowym (oprócz kwestii smoków) ujęciem tematu. Tworzy po prostu bardzo dobry, rzemieślniczo wykonany tekst, które odświeża znane motywy i schematy.

Adamantowy smok to lekka i dobra powieść, napisana w duchu klasycznego i pełnego intryg fantasy, która może stanowić ciekawe wprowadzenie w gatunek. Czytelników z bagażem Tolkienów i innych tuzów magicznego pióra Deas niczym nie zaskoczy, ale zagwarantuje opowieść na niezłym poziomie z wyrazistymi bohaterami.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
7.5
Ocena recenzenta
7
Ocena użytkowników
Średnia z 3 głosów
-
Twoja ocena
Tytuł: Adamantowy pałac (The Adamantine Palace)
Cykl: Pamięć Płomieni
Tom: 1
Autor: Stephen Deas
Tłumaczenie: Krystyna Chodorowska
Wydawca: Dwójka Bez Sternika
Miejsce wydania: Warszawa
Data wydania: 13 maja 2011
Liczba stron: 432
Oprawa: miękka
Format: 135x205 mm
ISBN-13: 978-83-62432-07-3
Cena: 35,00 zł



Czytaj również

Adamantowy pałac
Prolog + rozdział 1
Łowca złodziei - Stephen Deas
O dwóch takich, co zwalczali kradzież
- recenzja

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.